Το παράδειγμα του Κώστα Καραμανλή θα
έπρεπε να ακολουθήσει ο Αντώνης Σαμαράς αν ήθελε αυτοδυναμία υποστηρίζει ο
βουλευτής και υποψήφιος με τη Δημοκρατική Συμμαχία στη Β’Αθηνών Γιώργος
Κοντογιάννη ο οποίος εξακολουθεί να χαρακτηρίζει χρυσή εφεδρεία τον πρώην
πρωθυπουργό.
«Αν ο κ. Σαμαράς ήθελε την αυτοδυναμία ήξερε πως θα την
πετύχει. Το δρόμο του τον είχε δείξει ο προκάτοχός του όταν ένωσε τη ΝΔ. Στα
δύο χρόνια της προεδρίας του αντιθέτως η ΝΔ κατακερματίσθηκε», λέει
συγκεκριμένα στην αποκλειστική συνέντευξη που παραχώρησε στο BriefingNews.
Παράλληλα τονίζει πως η επόμενη κυβέρνηση θα πρέπει να είναι τετραετίας και αναφέρει ότι το διακύβευμα των εκλογών είναι ανάμεσα στην υπευθυνότητα και το λαϊκισμό εκτιμώντας ότι «επειδή οι λαοί δεν αυτοκτονούν θα επικρατήσει η υπευθυνόητα».
Επίσης προβλέπει ότι η Δημοκρατική Συμμαχία θα μπει στη Βουλή και θα είναι ρυθμιστής των εξελίξεων ενώ ξεκαθαρίζει ότι πλέον δεν χρειάζονται λόγια αλλά πράξεις για τη στήριξη των άνεργων, των άστεγων και όσων ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας.
Παράλληλα τονίζει πως η επόμενη κυβέρνηση θα πρέπει να είναι τετραετίας και αναφέρει ότι το διακύβευμα των εκλογών είναι ανάμεσα στην υπευθυνότητα και το λαϊκισμό εκτιμώντας ότι «επειδή οι λαοί δεν αυτοκτονούν θα επικρατήσει η υπευθυνόητα».
Επίσης προβλέπει ότι η Δημοκρατική Συμμαχία θα μπει στη Βουλή και θα είναι ρυθμιστής των εξελίξεων ενώ ξεκαθαρίζει ότι πλέον δεν χρειάζονται λόγια αλλά πράξεις για τη στήριξη των άνεργων, των άστεγων και όσων ζουν κάτω από τα όρια της φτώχειας.
Κύριε Κοντογιάννη η προεκλογική περίοδος ξεκίνησε και επίσημα πια. Ποιό είναι το διακύβευμα αυτών των εκλογών;
Δυστυχώς φαίνεται ότι υπάρχουν αρκετοί που δεν έχουν καταλάβει ότι βρισκόμαστε μπροστά στις σημαντικότερες εκλογές για τη χώρα από το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο και μετά. Δεν κρίνεται αν θα βρεθεί στην κυβέρνηση το ένα ή το άλλο κόμμα, αλλά αν η Ελλάδα θα παραμείνει αξιόπιστος εταίρος της ΕΕ ή όχι.
Αν η Ελλάδα θα παραμείνει ή όχι στη ζώνη του ευρώ. Αν οι Έλληνες θα κάνουν επιλογές που θα στηρίζονται στη λογική και θα δώσουν τη δυνατότητα να προχωρήσει η Ελλάδα μπροστά με λύσεις που θα βγάλουν τη χώρα από το αδιέξοδο ή θα κάνουν επιλογές που θα στηρίζονται στο θυμικό, στη δικαιολογημένη και συσσωρευμένη οργή και αγανάκτηση που κάποιοι προσπαθούν να εκμεταλλευθούν, από την οποία όμως δεν μπορεί να υπάρξει μια ευρωπαϊκή επόμενη μέρα.
Και εν τέλει στις εκλογές αυτές η επιλογή είναι υπευθυνότητα ή λαϊκισμός; Επειδή λοιπόν πιστεύω ότι οι λαοί δεν αυτοκτονούν, εκτιμώ ότι θα επικρατήσει η υπευθυνότητα.
Η Δημοκρατική Συμμαχία πάντως σε όλες τις μετρήσεις δείχνει να είναι είτε με το ένα πόδι εντός, είτε με το ένα πόδι εκτός Βουλής. Εσείς τι λέτε ότι θα γίνει;
Πεποίθησή μου είναι ότι η Δημοκρατική Συμμαχία όχι μόνο θα είναι στη Βουλή, αλλά θα είναι και ο ρυθμιστής των πολιτικών εξελίξεων την επομένη των εκλογών. Ο λαός θα επιβραβεύσει και το ότι είναι το μόνο κόμμα με σταθερή γραμμή, αλλά και το γεγονός ότι οι προτάσεις και οι θέσεις της συνεχώς δικαιώνονται.
Θεωρείτε δηλαδή ότι δεν θα αρκεί το άθροισμα των δυνάμεων ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για τον σχηματισμό κυβέρνησης;
Και να αρκεί το κοινοβουλευτικό άθροισμα των δύο μεγαλυτέρων κομμάτων δεν θα αρκεί το άθροισμα στην κοινωνία. Η επόμενη κυβέρνηση, πρέπει να είναι κυβέρνηση τετραετίας. Δεν πρέπει να γίνει το λάθος που έγινε τον Νοέμβριο με τον σχηματισμό της κυβέρνησης Παπαδήμου.
Η επόμενη κυβέρνηση πρέπει να συσταθεί με βάση συγκεκριμένο προγραμματικό πλαίσιο (το οποίο εμείς θα δώσουμε στη δημοσιότητα πριν από τις εκλογές) και θα πρέπει να ολοκληρώσει το πρόγραμμά της μέχρι το τέλος της τετραετίες χωρίς περισπασμούς και αλληλοϋπονομεύσεις, όπως έγινε στην κυβέρνηση Παπαδήμου, λόγω του φόβου της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ για το πολιτικό κόστος που θα είχαν στους κομματικούς «στρατούς» τους.
Η επόμενη κυβέρνηση πρέπει να δημιουργήσει τις συνθήκες ανάπτυξης της οικονομίας, αφού προηγουμένως έχει αλλάξει όλες εκείνες τις συνθήκες και καταστάσεις που οδήγησαν τη χώρα στην τραγική σημερινή κατάσταση.
Μπορεί μια κυβέρνηση συνεργασίας να κάνει αυτό που περιγράφετε;
Ναι αν αυτοί που θα την συναποτελούν πιστέψουν στο έργο τους και –επιτέλους- θέσουν το συμφέρον της χώρας πάνω από το προσωπικό ή κομματικό συμφέρον. Πρέπει κάποτε να καταλάβουμε ότι βρισκόμαστε στην πολιτική για να υπηρετούμε την πατρίδα και το λαό και όχι τα προσωπικά ή κομματικά συμφέροντα.
Αν ο πολιτικός δεν έχει μέσα του την έννοια της θυσίας τότε καλύτερα θα είναι να κάθεται σπίτι του. Τέλος, πρέπει να σκεφτούμε ότι η επόμενη Βουλή πρέπει να εκλέξει το 2015, δηλαδή σε λιγότερο από τρία χρόνια, και Πρόεδρο Δημοκρατίας.
Ο κόσμος πάντως κύριε Κοντογιάννη αντιμετωπίζει με πολύ δυσπιστία όλα τα κόμματα και τους πολιτικούς. Γι’ αυτό άλλωστε και βλέπουμε αυτά τα μεγάλα ποσοστά αναποφάσιστων ψηφοφόρων. Γιατί να πειστεί και να δώσει τη ψήφο του στη Δημοκρατική Συμμαχία;
Ο κόσμος δικαιολογημένα αντιμετωπίζει με δυσπιστία τα κόμματα και τους πολιτικούς. Γιατί τα κόμματα και οι πολιτικοί φέρουν την ευθύνη που οδηγηθήκαμε στην σημερινή τραγωδία. Όμως υπάρχουν και πολιτικοί που έχουν αναγνωρίσει λάθη και παραλείψεις, που σημαίνει ότι κάποιους η κρίση τους έκανε σοφότερους.
Αν συνδυάσετε και την αποφασιστικότητα που έχουν επιδείξει ορισμένοι εξ αυτών, όπως η Ντόρα Μπακογιάννη, όχι μόνο να λένε τα πράγματα με το όνομά τους, όσο σκληρή και αν είναι η αλήθεια, αλλά και να δεσμεύονται, με συγκεκριμένες προτάσεις, ότι θα εφαρμόσουν την πολιτική που πρέπει για να βγούμε από την κρίση, προτάσσοντας οιουδήποτε άλλου συμφέροντος, το συμφέρον της πατρίδας, τότε νομίζω ότι υπάρχει ελπίδα. Ο λαός σε τέτοιες περιόδους κρίσης πρέπει να ακούσει τους πολιτικούς κρίνοντας με τη λογική και όχι με το θυμικό.
Αν το κάνει αυτό, το μέλλον της Ελλάδος θα είναι διαφορετικό. Οι προτάσεις της Δημοκρατικής Συμμαχίας στηρίζονται στη λογική και στην αλήθεια. Φέρνουμε στην πολιτική την κοινή λογική, στηριζόμενοι στην αλήθεια.
Ό,τι δηλαδή έλλειψε από τον τόπο τα προηγούμενα χρόνια. Να σας το πω πρακτικά: Στην πορεία μας για έξοδο από την κρίση εμείς λέμε όχι στα νέα φορολογικά και εισπρακτικά μέτρα, αλλά λέμε ναι στις αλλαγές εκείνες που θα οικοδομήσουν μια νέα Ελλάδα και ένα νέο λιγότερο σπάταλο και περισσότερο αποτελεσματικό κράτος.
Και αν ο λαός αποφασίσει διαφορετικά;
Φοβάμαι ότι τότε θα μπούμε σε περιπέτειες. Και δεν το λέω για να κινδυνολογήσω. Δυστυχώς, όμως, αυτή είναι η πραγματικότητα. Γιατί αν επιβεβαιωθούν οι δημοσκοπήσεις και οι πολίτες με την ψήφο τους στείλουν κόμματα της ρατσιστικής και ναζιστικής ακροδεξιάς στη Βουλή, τότε θα έχουν βάλει «το αυγό του φιδιού» στον κόρφο της Δημοκρατίας. Και σε αυτήν την περίπτωση κανένας δεν μπορεί να προδικάσει το αύριο. Ένα είναι σίγουρο, ότι το αύριο της Ελλάδος δεν θα είναι ευρωπαϊκό.
Την ίδια ώρα οι άστεγοι και οι φτωχοί αυξάνονται και βλέπουμε γύρω μας πολλούς πια ανθρώπους να μην έχουν τη δυνατότητα όχι να βγάλουν το μήνα τους αλλά και να εξασφαλίσουν τα στοιχειώδη για να ζήσουν. Τι μπορεί να πει κανείς σε αυτούς τους ανθρώπους;
Κανείς σοβαρός πολιτικός δεν μπορεί να πει τίποτα σε αυτούς τους ανθρώπους. Τα λόγια δεν αρκούν πλέον. Οι σοβαροί πολιτικοί όμως οφείλουν και μπορούν να κάνουν πολλά γι’ αυτούς τους ανθρώπους που σήμερα υποφέρουν από τα σφάλματα των παλαιάς κοπής πολιτικών. Το πρώτο που θα μπορούσε να γίνει είναι αυτό που επιτακτικά ζητάμε εδώ και μήνες και αφορά στη ρύθμιση των στεγαστικών δανείων πρώτης κατοικίας. Δεν είναι δυνατόν οι τράπεζες σήμερα να απαιτούν αυτά που τους χρωστούν οι πολίτες από δάνεια που έλαβαν σε περιόδους που ο μισθός τους ήταν ακόμα και διπλάσιος από τον σημερινό. Οι συνθήκες άλλαξαν. Οι τράπεζες έλαβαν κρατική επιχορήγηση.
Το δίκαιο λοιπόν είναι να αλλάξουν και οι δανειακές συμβάσεις. Όχι για να χάσουν οι τράπεζες τα χρήματά τους, αλλά για να μπορέσουν οι δανειστές να αποπληρώσουν τα χρέη τους. Διαφορετικά αν τα χρέη δεν εξυπηρετούνται και αρχίσουν οι κατασχέσεις ακινήτων, η κατάληξη θα είναι η ενίσχυση της κοινωνικής αναστάτωσης, η συσσώρευση ακινήτων στις τράπεζες, η κατάρρευση της αγοράς ακινήτων και τελικά η κατάρρευση και του τραπεζικού συστήματος.
Το ίδιο πρέπει να γίνει και με τις πιστωτικές κάρτες. Δεν είναι δυνατόν μέσα στην κρίση το επιτόκιο να παραμένει στο 18%. Και από την άλλη πρέπει να πέσουν οι τιμές. Δεν είναι δυνατόν το ίδιο το κράτος στις υπηρεσίες που προσφέρει να παραμένει το ίδιο ακριβό όπως και πριν την κρίση. Δεν είναι δυνατόν το εισιτήριο στις αστικές συγκοινωνίες να παραμένει στο 1.40 €, όταν ο μισθός έχει κοπεί στο μισό. Θα ρωτήσετε, εύλογα, ότι «αν μειωθεί το εισιτήριο θα χρεοκοπήσουν οι αστικές συγκοινωνίες». Και ποιος εξακολουθεί να θέλει σήμερα κρατικές αστικές συγκοινωνίες; Επίσης σκεφθείτε ότι επί δύο χρόνια ο ΟΣΕ κοστίζει στον Έλληνα φορολογούμενο 2 δις € τον χρόνο.
Που σημαίνει ότι στα δύο αυτά χρόνια της κρίσης πάνω από 400.000 οικογένειες που είναι άνεργος ο αρχηγός της οικογενείας θα μπορούσαν να είχαν πάρει την επιχορήγηση των 400 ευρώ το μήνα την οποία έχουμε προτείνει.
Και κάτι ακόμα: Προτείνουμε λύσεις που θα δείξουν στο εξωτερικό ότι πλέον στην Ελλάδα υπάρχει σοβαρότητα και αποφασιστικότητα. Ότι δεν κυριαρχεί η λογική της γραφειοκρατίας. Στόχος μας είναι να προσελκύσουμε επενδύσεις από τις οποίες θα προκύψουν νέες θέσεις εργασίας. Γιατί μόνο ο ιδιωτικός τομέας μπορεί να «γεννήσει» θέσεις εργασίας. Λύσεις υπάρχουν. Και για τα παιδιά που υποσιτίζονται και για τους άστεγους και για κάθε Έλληνα που σήμερα υποφέρει. Αρκεί να σκύψουμε με ενδιαφέρον πάνω στο πρόβλημα του καθενός. Και επί πλέον χρειάζεται σωστή διαχείριση και κοινή λογική. Λύσεις δεν υπάρχουν αν επικρατεί ο κομματισμός και η υποταγή σε άλλα συμφέροντα πλην των συμφερόντων του λαού.
Περίπτωση αυτοδυναμίας βλέπετε όπως ζητάει ο κ. Σαμαράς επιτακτικά σε κάθε δημόσια τοποθέτησή του ή την αποκλείετε;
Υπό τις παρούσες συνθήκες, επιμένοντας στην αυτοδυναμία επιβεβαιώνεις ότι βρίσκεσαι εκτός πραγματικότητας. Κι εγώ θα μπορούσα να ζητάω οτιδήποτε… Σημαίνει ότι θα γίνει; Όχι βέβαια. Στην πολιτική πρέπει να επιδιώκουμε το εφικτό και το εφικτό την παρούσα περίοδο είναι η δημιουργία μιας κυβέρνησης ειλικρινούς συνεργασίας, βάσει συγκεκριμένης προγραμματικής συμφωνίας, για τη σωτηρία της χώρας. Όλα τα άλλα είναι προσωπικές φιλοδοξίες.
Ναι αλλά ο κ. Σαμαράς λέει ότι αν δεν πετύχει αυτοδυναμία θα προκαλέσει και πάλι εκλογές…
Πράγματι το λέει. Ένας υπεύθυνος όμως πολιτικός ηγέτης δεν θέτει εκβιαστικά διλήμματα στο λαό. Με την επιμονή του απλά δείχνει έναν πολιτικό που προτάσσει τις προσωπικές του φιλοδοξίες. Το ζήτημα δεν είναι να γίνει πρωθυπουργός ο κ. Σαμαράς έναντι οιουδήποτε τιμήματος για τη χώρα. Το ζήτημα είναι να σωθεί η χώρα έστω και αν το τίμημα είναι οι προσωπικές φιλοδοξίες του καθενός εξ ημών. Και εν τέλει αν ο κ. Σαμαράς ήθελε την αυτοδυναμία ήξερε πως θα την πετύχει.
Το δρόμο του τον είχε δείξει ο προκάτοχός του όταν ένωσε τη ΝΔ. Στα δύο χρόνια της προεδρίας του αντιθέτως η ΝΔ κατακερματίσθηκε.
Μου δίνετε την ευκαιρία να αναφερθώ σε μια δήλωσή σας που είχε προκαλέσει συζητήσεις. Είχατε χαρακτηρίσει τον Κώστα Καραμανλή χρυσή εφεδρεία. Εννοείτε ότι μπορεί σύντομα να τον δούμε ξαναορκίζεται πρωθυπουργός;
Αλίμονο στη χώρα που δεν διαθέτει εφεδρείες, ιδιαίτερα σε κρίσιμες, εθνικά, περιόδους…
Εσείς κάνατε δύο αλλαγές. Πρώτον ήρθατε από τη ΝΔ στη Δημοκρατική Συμμαχία και δεύτερον αλλάξατε και εκλογική περιφέρεια και σε αυτές τις εκλογές θα κατέβετε στη Β΄ Αθηνών. Πείτε μας δυο λόγια για αυτές τις αποφάσεις σας.
Οι αποφάσεις μου δεν είχαν σχέση με τα πρόσωπα. Τα πρόσωπα όμως χαράσσουν πολιτικές. Και η πολιτική που ακολουθείτο από τη νέα ΝΔ θεωρούσα ότι ήταν ξένη με την πολιτική του κόμματος που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής και ακολούθησαν και οι υπόλοιποι αρχηγοί του, να τίθενται δηλαδή τα συμφέροντα της πατρίδας πάνω από τα συμφέροντα του κόμματος.
Σας θυμίζω ότι από το καλοκαίρι του 2010 είχα δηλώσει ότι το πρόβλημα της χώρας θα το έλυνε μια κυβέρνηση συνεργασίας που θα κυβερνούσε τη χώρα έως το τέλος της τετραετίας και θα αποτελείτο από πρόσωπα που θα δήλωναν ότι δεν θα πολιτευθούν ξανά στις επόμενες εκλογές. Τότε είχα αντιδράσεις μέσα στο κόμμα. Δυστυχώς η φιλοσοφία της ηγετικής ομάδας ήταν διαφορετική.
Κάποιοι θεωρούσαν ότι η κρίση είναι ευκαιρία για την μεγάλη επιστροφή της ΝΔ στην εξουσία. Λες και τον λαό που υποφέρει, τον άνεργο, τον άστεγο, τον νοιάζει τι χρώμα θα έχει η σωτηρία που ζητά… Η δημιουργία της Δημοκρατικής Συμμαχίας και ο λόγος και οι προτάσεις της Ντόρας Μπακογιάννη μου έδειξαν ότι υπάρχουν ακόμα πολιτικοί που πιστεύουν ότι η πολιτική δεν μπορεί να απάδει της αλήθειας και της ηθικής.
Πιστεύω ότι η προσπάθεια που κάνουμε θα καρποφορήσει. Όσον αφορά στην αλλαγή περιφέρειας, οφείλω να ομολογήσω ότι με πόνο φεύγω από την Ηλεία, της οποίας τα συμφέροντα θα συνεχίσω να υπηρετώ και ως Βουλευτής της Β’ Αθηνών, αλλά ειλικρινά δεν ήθελα ποτέ να μπω σε αντιπαραθέσεις με χθεσινούς συναγωνιστές μου, που εγκλωβισμένοι στη λογική της κομματικής ταμπέλας συνεχίζουν σε μια ρότα που, κατ’ εμέ, είναι εσφαλμένη. Τέλος, αποδεχόμενος την πρόταση της προέδρου να κατέβω υποψήφιος στην Β’ Αθηνών πιστεύω ότι βοηθώ περισσότερο την προσπάθεια του κόμματός μου αγωνιζόμενος κι εγώ στην μεγαλύτερη περιφέρεια της χώρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου