του Γιώργου Κοντογιάννη
Άκουσα χθες τον Κυριάκο Μητσοτάκη στην εκπομπή Ενικός, του Νίκου Χατζηνικολάου στο STAR, όπου ο Αρχηγός της Αξιωματικής Αντιπολίτευσης είπε ότι ανάμεσα σε μια οικουμενική και στις εκλογές προτιμά τις εκλογές.
Η
θέση αυτή ξένισε πολλούς και ομολογώ ότι μέχρι την ώρα που γράφονται
αυτές οι γραμμές δέχθηκα πολλά τηλεφωνήματα από φίλους που με εύλογη
απορία ρωτούσαν γιατί ένας άνθρωπος εκ φύσεως συναινετικός και
φιλελεύθερος αρνείται την εθνική συνεννόηση και τη σύγκλιση των
πολιτικών
του Γιώργου Κοντογιάννη.
Σε
δύο μήνες συμπληρώνονται έξι ολόκληρα χρόνια από την ένταξη της χώρας
μας στα μνημόνια, ενώ έχουμε ξεπεράσει τα επτά χρόνια από την έναρξη της
κρίσης.
Μέσα
σε αυτό το χρονικό διάστημα περιουσίες χάθηκαν, σπίτια έκλεισαν,
δουλειές απωλέσθηκαν, ζωές ανατράπηκαν ή χάθηκαν, αλλά το κυριότερο, το
μεγαλύτερο και σημαντικότερο που υπονομεύθηκε είναι το μέλλον αυτής της
χώρας.
του Γιώργου Κοντογιάννη.
Από εβδομάδα σε εβδομάδα το πολιτικό κλίμα οξύνεται και τα προβλήματα μεγεθύνονται, ενώ συνεχώς προκύπτουν και νέα.
Το πρόβλημα είναι ότι η Κυβέρνηση αντί να λύνει προβλήματα, προσθέτει και νέα.
Και
το ακόμη μεγαλύτερο πρόβλημα είναι ότι η Κυβέρνηση αδυνατεί να
καταλάβει γιατί διαμαρτύρονται οι επαγγελματικές τάξεις. Χαρακτηριστική
του Γιώργου Κοντογιάννη.
Τα
όσα συγκλονιστικά διαβάσαμε τόσο στη συνέντευξη του προέδρου της Βουλής
Νίκου Βούτση ότι η κυβέρνηση φλέρταρε με πολιτικές αυταπάτες, αλλά και η
αντίδραση της πρώην Προέδρου της Βουλής Ζωής Κωνσταντοπούλου ότι ο
πρωθυπουργός Αλέξης Τσίπρας της είπε ότι μόνο μια κυβέρνηση εθνικού
σκοπού ή μια δικτατορία θα μπορούσε να αντιμετωπίσει την κατάσταση στην
Ελλάδα, δείχνει σε ποιο τραγικό σημείο βρέθηκε η χώρα το κρίσιμο
καλοκαίρι του 2015.
Κατ’
αρχάς αν όλα αυτά είχαν ακουσθεί πριν από μια δεκαετία, θα είχε
ξεσηκωθεί η
