Πράσινη ανάπτυξη και Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, το αντίδοτο στην κρίση

 Η πράσινη ανάπτυξη συνιστά επιλογή υψηλής προστιθέμενης αξίας, ικανής να συμβάλει στη έξοδο της χώρας μας από την κρίση, αλλά και να οδηγήσει στο άνοιγμα ενός νέου μακροχρόνιου κύκλου ανάπτυξης και ευημερίας.

Για να επιτευχθεί όμως αυτός ο στόχος είναι αναγκαίο να δημιουργηθεί ένα συγκεκριμένο πλαίσιο που να ευνοεί την πράσινη επιχειρηματικότητα και παράλληλα να περιλαμβάνει αυστηρούς κανόνες για την προστασία του περιβάλλοντος.

Ο Βουλευτής της Δημοκρατικής Συμμαχίας Γιώργος Κοντογιάννης και υποψήφιος στη Β’ Αθηνών έχει επανειλημμένα τονίσει πως οι Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας μπορούν να αποτελέσουν βασικό παράγοντα για την οικονομική ανάκαμψη της χώρας. Δυστυχώς οι γραφειοκρατικές αγκυλώσεις και η έλλειψη ενδιαφέροντος της πολιτείας έχουν δημιουργήσει τεράστια προσκόμματα προς την κατεύθυνση αυτή.  Η νέα Κυβέρνηση που θα προκύψει από τις εκλογές θα πρέπει να κινηθεί  προς δύο κατευθύνσεις:

·         Δημιουργία πλαισίου στήριξης και χρηματοδότησης της ανάπτυξης των Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας.

·         Δημιουργία ευέλικτου αδειοδοτικού πλαισίου που θα είναι σύμφωνο με το κοινοτική νομοθεσία.

Με τον τρόπο αυτό θα προωθηθεί η ενίσχυση ενός ολόκληρου κλάδου, ο οποίος θα γίνει ανταγωνιστικός, δίνοντας ώθηση στην οικονομία της χώρας και δημιουργώντας νέες θέσεις απασχόλησης.

            Παράλληλα είναι αναγκαίο να δημιουργηθούν συνέργειες με άλλους τομείς όπως υποδομές, γεωργία. Ο κ. Κοντογιάννης έχει προτείνει από το 2006 τη χρήση φωτοβολταϊκών συστημάτων για το φωτισμό των νέων μεγάλων αυτοκινητόδρομων, καθώς και την αξιοποίησή τους σε δημόσια κτίρια. Έχει επίσης καταθέσει προτάσεις για χρησιμοποίηση φωτοβολταϊκών από τους ΓΟΕΒ-ΤΟΕΒ, προκειμένου να αποκτήσουν ενεργειακή αυτονομία και να αποπληρώσουν τα χρέη, που οι περισσότεροι έχουν, προς τη ΔΕΗ.

            Η Δημοκρατική Συμμαχία έχει καταρτίσει συγκεκριμένες προτάσεις αναφορικά τόσο με την προστασία του περιβάλλοντος όσο και με την αξιοποίησή του για την ενίσχυση της οικονομίας και της ανάπτυξης, οι οποίες συνοψίζονται στα εξής:

·         Άμεση προώθηση της αξιοποίησης του ελληνικού ορυκτού πλούτου, περιλαμβανόμενου και του υποθαλάσσιου, με διεθνείς διαγωνισμούς για την παραχώρηση της έρευνας και εκμετάλλευσης των πιθανών κοιτασμάτων. Ολοκλήρωση των διαδικασιών καθορισμού των Αποκλειστικών Οικονομικών Ζωνών (ΑΟΖ) της χώρας. Εκσυγχρονισμός της νομοθεσίας για τον ορυκτό πλούτο.

·         Άμεση προώθηση ενεργειακών επενδύσεων, στο πλαίσιο μιας πλήρως απελευθερωμένης και ανταγωνιστικής αγοράς ενέργειας και με έμφαση σε όσες είναι οικονομικά αποδοτικές, αφού ληφθεί υπ’ όψη η συμμόρφωση με την ευρωπαϊκή νομοθεσία για τις εκπομπές ρύπων.

·         Πλήρης ιδιωτικοποίηση των δικτυακών φορέων (ΔΕΣΜΗΕ-ΔΕΣΦΑ) με ισχυρή εκτελεστική Ρυθμιστική Αρχή Ενέργειας.

·         Διευκόλυνση με κάθε τρόπο των επενδύσεων που στηρίζονται σε εγχώριες πηγές (π.χ. ανεμογεννήτριες, μικρά υδροηλεκτρικά, ηλιακή ενέργεια, λιγνίτης, γεωθερμία, βιομάζα), που προωθούνται ανάλογα με την οικονομική τους απόδοση  και τις οικονομικές και τεχνολογικές εξελίξεις.

·         Έμφαση στην ηλεκτρονική διασύνδεση των νησιών με την ηπειρωτική χώρα, στη δημιουργία εργοστασίων κατασκευής φωτοβολταϊκών πάνελ και ανεμογεννητριών.

·         Νέα χωροταξική και πολεοδομική πολιτική, που θα συνδυάζει την  περιβαλλοντική προστασία  με  την ανάπτυξη, την διευκόλυνση της πολεοδόμησης (αστικής και βιομηχανικής – ΒΙΠΕ κλπ ) και της οργανωμένης δόμησης.

·         Τα δάση είναι πηγή ζωής. 200.000 στρέμματα αναδάσωσης ετησίως. Χαρτογράφηση των εδαφών για την χάραξη δασικής πολιτικής με στόχο τον προσδιορισμό διπλάσιου χώρου του μελλοντικού δάσους (με εφαρμογή του ν.1734/87),  με προγράμματα καλλιεργειών στα δάση μετά από διαχειριστικές μελέτες, με παράλληλη αξιοποίηση της βιομάζας (από τα δέντρα και τον υπόροφο) και απελευθέρωση μη επιδεκτικών αναδάσωσης εδαφών.

·         Σε ό,τι αφορά την προστασία του περιβάλλοντος στρατηγική αρχή είναι η πλήρης εφαρμογή της αρχής ο ρυπαίνων πληρώνει.

·         Ως προς το ζήτημα των απορριμμάτων στόχος είναι να οδηγηθούμε σε μια κοινωνία ανακύκλωσης  δίνοντας έμφαση στη μείωση των απορριμμάτων και στο διαχωρισμό τους στην πηγή, με μαζική συνειδητή συνδρομή των ίδιων των πολιτών. Εξετάζουμε όλες τις τεχνολογίες (περιλαμβανόμενης και της θερμικής επεξεργασίας), με αντικειμενικά περιβαλλοντικά και οικονομοτεχνικά κριτήρια και προχωρούμε στη χωροθέτηση, στη βάση της αρχής «η κάθε περιοχή έχει την ευθύνη για τα δικά της απορρίμματα, αλλά κανείς δεν μπορεί να παραβιάζει το νόμο με παράνομες μεθόδους διαχείρισης».