Κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας ή εκλογές √ Η ψήφος μας δεν είναι δεδομένη.

Ο Βουλευτής Ηλείας Γιώργος Κοντογιάννης κατά την συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής της Δημοκρατικής Συμμαχίας μεταξύ άλλων είπε τα εξής:

«Σε αυτό το όργανο που λέγεται ΚΕ είμαστε όλοι ίσοι και η γνώμη σας για τα μείζονα ζητήματα της χώρας έχει ιδιαίτερη σημασία.

Καλούμαστε λοιπόν να λάβουμε αποφάσεις που αφορούν στο συμφέρον της χώρας.

Ας δούμε όμως ποιο είναι το συμφέρον του τόπου. Αν δεν περάσει το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα υπάρχει κίνδυνος χρεοκοπίας της χώρας. Και δεν είναι μόνο η 5^η δόση. Είναι και το ζήτημα αξιοπιστίας μιας κυβέρνησης η οποία με την πολιτική της πρέπει να αποδείξει ότι μπορεί και αξίζει η χώρα να λάβει το νέο δάνειο.

Παρέχεται αυτή η αξιοπιστία από την παρούσα κυβέρνηση; Όχι.

Αν καλείται ο λαός να συνεισφέρει με επί πλέον 6 δις καλείται επειδή η Κυβέρνηση Παπανδρέου δεν εφάρμοσε μέτρα που η ίδια ψήφισε. Επειδή δεν είχε την τόλμη να συγκρουσθεί με τα σπλάχνα της που είναι το βαθύ πράσινο ΠΑΣΟΚ το οποίο είναι εγκατεστημένο στην καρδιά του ελληνικού κράτους, συνεχίζοντας να παράγει σήψη και διαφθορά.

Η Δημοκρατική ΣΥΜΜΑΧΙΑ έκανε συγκεκριμένες προτάσεις οι οποίες στηρίζονται στη μείωση των δαπανών του κράτους κατά τα 2/3 και μόνο κατά το 1/3 στην πρόσθετη φορολογία. Το αντίθετο δηλαδή από αυτό που προτείνει η Κυβέρνηση.

Ορισμένοι μέσα σε αυτήν την αίθουσα υποστηρίζουν ότι πρέπει να δείξουμε συνέπεια και να ψηφίσουμε υπέρ του μεσοπρόθεσμου.

Είναι όμως συνέπεια να στηρίξουμε εμείς με την ψήφο μας εκείνους που δεν τολμούν να υλοποιήσουν πολιτικές και μέτρα που οι ίδιοι έχουν ψηφίσει;

Είναι συνέπεια να στηρίξουμε πολιτικές και μέτρα που στρέφονται κατά εκείνων των κοινωνικών ομάδων τις οποίες η ΣΥΜΜΑΧΙΑ ιδρύθηκε για να στηρίξει; Δηλαδή τους μισθωτούς, τους συνταξιούχους, τον ιδιωτικό τομέα, τον μόνο που μπορεί να βγάλει τη χώρα από την κρίση;

Είναι συνέπεια να στηρίξουμε εκείνους που θέλουν να τιμωρήσουν τους συνεπείς και ειλικρινείς φορολογούμενους;

Και τελικά, πόσο συνεπείς, με τις ιδέες και το πρόγραμμά μας θα είμαστε αν με την ψήφο μας στηρίξουμε μια πολιτική που αρνείται να βάλει μαχαίρι στις κρατικές δαπάνες, και ουσιαστικά συντηρεί το βαθύ πράσινο κράτος, εκείνους δηλαδή που έχουν την κύρια ευθύνη για τη δημιουργία της σημερινής κατάστασης;

Τις προτάσεις μας, όπως τις ανέπτυξε η πρόεδρός μας στους Φιλελεύθερους της Ευρώπης και στον ίδιο τον Όλι Ρεν, ολόκληρη η Ευρώπη τις αποδέχεται. Δυστυχώς τις αρνείται ο κ. Βενιζέλος, στερώντας από όλους μας κάθε πολιτικό και ηθικό επιχείρημα για να πούμε «ναι» στο μεσοπρόθεσμο. Και τις αρνείται γιατί δεν έχει τη δύναμη να κονταροχτυπηθεί με το βαθύ πράσινο κράτος και να το περιορίσει. Έτσι καταφεύγει κι αυτός στην εύκολη λύση, στους μισθωτούς, στους συνταξιούχους, στον ιδιωτικό τομέα.

Γιατί να πάμε οικειοθελώς να στηρίξουμε τη χειρότερη και πιο άδικη πολιτική μιας κακής κυβέρνησης; Της χειρότερης κυβέρνησης που γνώρισε ποτέ ο τόπος; Βλέπουμε και κάποιους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ να κάνουν τα «κοκοράκια» υποστηρίζοντας ότι «ακόμα κι αν δεν το ψηφίσουμε εμείς θα το ψηφίσει η Ντόρα και οι βουλευτές της». Μας θεωρούν δεδομένους. Ε, όχι δεν είμαστε δεδομένοι. Δεν είμαστε δεδομένοι για κανέναν.

Η πρόεδρός μας έχει το κύρος και την πειθώ και μπορεί να το εξηγήσει αυτό και στο εσωτερικό και στο εξωτερικό.

Αξιοπιστία κερδίζουμε όταν κάνουμε σωστές και ρεαλιστικές προτάσεις όπως αυτές που πρόσφατα υποβάλαμε, όχι όταν στηρίζουμε μια πολιτική που στρέφεται εναντίον της κοινωνικής συνοχής.

Άλλωστε ξέρετε καλά ότι για να πετύχουν τα όποια μέτρα θα πρέπει να συνυπάρχουν δύο παράγοντες: Η αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να τα εφαρμόσει και η αποδοχή τους από την κοινωνία. Εδώ ούτε το ένα υφίσταται ούτε το άλλο. Δυστυχώς υπάρχει κάτι χειρότερο. Τα μέτρα  θα προκαλέσουν ρήξη στην κοινωνία και όταν αυτό συμβεί, μετά καμία πολιτική και κανένα μέτρο όσο δίκαιο κι αν είναι δεν θα μπορεί να εφαρμοσθεί.

Χρειάζεται λοιπόν μια άλλη πολιτική που η κυβέρνηση Παπανδρέου και μετά τον ανασχηματισμό εμφανίζεται ανίκανη να εφαρμόσει.

Πρέπει να καταλάβουμε ότι δεν φταίει μόνο η «συνταγή» αλλά και ο τρόπος με τον οποίο εφαρμόζεται στον ασθενή. Και η κυβέρνηση Παπανδρέου όχι μόνο ακολουθεί λάθος τρόπο, αλλά δεν δέχεται και συμβουλές.

Οι λύσεις σε αυτήν την κρίσιμη ώρα είναι δύο. Ή Κυβέρνηση εθνικής σωτηρίας ή εκλογές.

Η ιστορία έχει αποδείξει ότι ενίοτε για να πάει η Ελλάδα μπροστά χρειάζονται και ιφιγένειες. Αυτό, όμως, είναι μια απόφαση θυσίας. Και τις θυσίες μόνο η ιστορία μετά από χρόνια τις δικαιώνει, όχι άμεσα ο λαός».