Πάμε Ελλάδα; (το άρθρο δημοσιεύθηκε στο site apopseis.gr)

του Γιώργου Κοντογιάννη

Το ελάχιστο που μπορούν να προσφέρουν οι ομογενείς είναι να επισκεφθούν την πατρίδα μας και να ενισχύσουν τον τουρισμό

http://apopseis.gr/images/apopseis_2077.pdf

Το τελευταίο διάστημα τα ελληνικά ΜΜΕ και site έχουν κατακλυσθεί από δημοσιεύματα για τα 600 δις ευρώ που έχουν δεσμεύσει ομογενείς επ’ ωφελεία της Ελλάδος, προκειμένου να χρησιμοποιηθούν από την ελληνική κυβέρνηση για να αγορασθεί το χρέος της χώρας μας.

Πίσω από όλα αυτά βρίσκεται μια οργάνωση που ονομάζεται END και κάποιος κύριος που φέρει το όνομα Άρτεμης Σώρρας.

Ο θόρυβος έφερε και την έρευνα, αλλά και το συμπέρασμα – όπως επισημαίνει η ηλεκτρονική εφημερίδα iefimerida ότι “προφανώς δεν μπορεί να υπάρχει περιουσία ύψους 650 δισ. δολαρίων στα χέρια ενός και μόνον ανθρώπου χωρίς να το γνωρίζει κανένας

επίσημος φορέας ή χρηματοπιστωτικός οργανισμός στη Γη. Ακόμη θεωρείται εξαιρετικά απίθανο να έχει βρεθεί κάποιος να έχει μετατρέψει αμφισβητούμενες μετοχές μιας Τράπεζας της Τράπεζας Ανατολής που ήταν θυγατρική της Εθνικής και η οποία έπαψε να υφίσταται εδώ και 80 χρόνια, σε χρεόγραφα του αμερικανικού δημοσίου.

Ενδεικτικό του έωλου των ισχυρισμών είναι το ότι η ίδια η Τράπεζα του Καναδά στην οποία ισχυρίζονται ότι κατέθεσαν τα 600 δισ. για την Ελλάδα έχει σύνολο καταθέσεων που μόλις φτάνει τα 150 δις”

Άνθρακας λοιπόν ο θησαυρός; Σίγουρα…

Και γιατί ο κ. Σώρρας και οι υπόλοιποι έκαναν αυτήν την προσπάθεια; Σε τι αποσκοπούσαν;

Στα ερωτήματα αυτά θα απαντήσει προφανώς η Δικαιοσύνη. Εκείνο που πρέπει να ενδιαφέρει εμάς και κάθε Έλληνα πολίτη ή πολιτικό είναι ότι η απουσία της επίσημης ελληνικής πολιτείας σε ό,τι αφορά την κινητοποίηση της ομογένειας στην προσπάθεια που κάνει η μητέρα πατρίδα για να ξεπεραστεί η οικονομική κρίση, αφήνει περιθώριο σε κάθε σαλτιμπάγκο να δράσει…

Είναι γεγονός ότι η άλλη Ελλάδα που βρίσκεται εκτός ελληνικών συνόρων δεν έχει ακόμα κινητοποιηθεί. Όπως επίσης είναι γεγονός ότι μέχρι σήμερα ελάχιστα έχουν γίνει προς αυτήν την κατεύθυνση.

Οι Έλληνες ομογενείς, πολίτες άλλων χωρών, αλλά με ρίζες στην Ελλάδα και συναισθήματα γεμάτα από την κοινή μας πατρίδα, ποτέ, σε καμιά κρίση που πέρασε η χώρα μας δεν αρνήθηκαν την βοήθεια. Αντιθέτως μάλιστα όταν χρειάσθηκε κινητοποιήθηκαν και στήριξαν τον τόπο που τους γέννησε. Και αυτό φαίνεται από τις αμέτρητες δωρεές Ελλήνων του εξωτερικού προς τις ιδιαίτερες πατρίδες τους αλλά και προς το ελληνικό κράτος.

Τώρα που η Ελλάδα στενάζει και οι Έλληνες υποφέρουν από την μεγαλύτερη οικονομική τραγωδία που έπληξε τη χώρα από τον β’ παγκόσμιο πόλεμο και μετά, η πολιτεία στο πρόσωπο της κυβέρνησης συνεργασίας, θα έπρεπε να κινητοποιηθεί και να δραστηριοποιήσει κάθε Έλληνα σε κάθε γωνιά της γης.

Η μεγαλύτερη βοήθεια που θα μπορούσαν να προσφέρουν οι ομογενείς είναι οι επενδύσεις στον τόπο τους. Αλλά για να συμβεί αυτό χρειάζεται και από την πλευρά της η ελληνική πολιτεία να ψηφίσει νόμους που θα διευκολύνουν την εισροή κεφαλαίων από ομογενείς.

Η πρώτη –και άμεση- βοήθεια, όμως, που θα μπορούσαν να προσφέρουν οι ομογενείς μας είναι η ενίσχυση του τουρισμού.

Αν κάθε ελληνική οικογένεια πρώτης ή δεύτερης γενιάς, που ζει στο εξωτερικό, προγραμμάτιζε να επισκεφθεί την Ελλάδα, κάνοντας τις διακοπές της εδώ, στα χώματα που τους γέννησαν, τότε το τουριστικό συνάλλαγμα θα εκτινασσόταν.

Το ίδιο θα συνέβαινε και αν ο καθένας εκ των ομογενών αναλάμβανε το ρόλο του πρεσβευτή για την προώθηση του ονόματος της Ελλάδος ως ελκυστικό τουριστικό προϊόν. Αν έδειχνε στον γείτονά του, στον φίλο ή στη φίλη του, στον συνάδελφό του, φωτογραφίες από τον ευλογημένο αυτό τόπο.

Πρέπει να καταλάβουμε ότι ο τουρισμός και η ναυτιλία είναι τα μόνα οικονομικά στοιχεία που εξακολουθούν να δίνουν πόρους στα ελληνικά ταμεία. Και αυτό συμβαίνει όταν το κράτος μας, μέλος της ευρωπαϊκής οικογένειας από το 1980, εξακολουθεί να μη λειτουργεί σωστά.

Φαντάζεσθε πόσο θα μπορούσαν να συνεισφέρουν οι συγκεκριμένοι τομείς στην περίπτωση που το κράτος λειτουργούσε σωστά;

Φαντάζεσθε πόσο θα ενισχυόταν το τουριστικό μας προϊόν αν το σύνθημα «πάμε Ελλάδα», ακουγόταν –και γινόταν πράξη- από κάθε Έλληνα του εξωτερικού;

Ας κινητοποιήσουμε λοιπόν τους ομογενείς κατ’ αρχάς εκεί που μπορούμε.

Το ιδανικό θα ήταν να ήμασταν έτοιμη ως κράτος και να τους ζητήσουμε να φέρουν επενδύσεις στη χώρα μας.

Αφού όμως αυτό δεν συμβαίνει, ας ενισχύσουμε το όνειρο κάθε ομογενούς για ένα ταξίδι στην πατρίδα.

Και σε αυτό πρέπει να πρωτοστατήσουν τόσο τα υπουργεία Εξωτερικών και Τουρισμού, όσο και το σωματείο των τουριστικών πρακτόρων (ΗΑΤΤΑ) αλλά και η Ένωση Τουριστικών Επιχειρήσεων, με διαφήμιση και προσφορές για τους Έλληνες του εξωτερικού.

Είναι το λιγότερο που μπορούμε να κάνουμε για να κινητοποιήσουμε τους ομογενείς σε μια πρώτη προσπάθεια ελάχιστης –αλλά ουσιαστικής- προσφοράς προς τη μητέρα πατρίδα.