Συνέντευξη στο περιοδικό Informer

Ζητήσατε την παρέμβαση του Προέδρου της Βουλής με αφορμή τα όσα υποστήριξε ο Πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ- ΔΕΗ Νίκος Φωτόπουλος σχετικά με υπουργούς και βουλευτές που είναι έμμισθοι υπάλληλοι οικονομικών συμφερόντων. Η πρωτοβουλία σας αυτή βρήκε ανταπόκριση? Και αν δεν υπάρξει καμία αντίδραση τι σκοπεύετε να κάνετε?

Γ. Κ.: Έστειλα επιστολή στον Πρόεδρο της Βουλής των Ελλήνων με την οποία του απηύθυνα έκκληση να ζητήσει από τον Εισαγγελέα να παρέμβει. Απευθύνθηκα στον Πρόεδρο του Κοινοβουλίου γιατί η καταγγελία που κάνει ο κ. Φωτόπουλος δεν είναι προσωπική, εναντίον μου. Αφορά το σύνολο των Ελλήνων Βουλευτών και εκτίμησή μου είναι ότι ο πρόεδρός μας όφειλε να αντιδράσει, εκπροσωπώντας, όχι εμένα, αλλά το σύνολο των εκλεγμένων αντιπροσώπων του ελληνικού λαού. Ο Πρόεδρος, κ. Φίλιππος Πετσάλνικος, με ενημέρωσε ότι διαβίβασε την επιστολή στην Επιτροπή Θεσμών και Διαφάνειας για να προχωρήσει σε ενέργειες. Θα αναμένω την συνεδρίαση της Επιτροπής, θα δω την αντίδρασή της και αν πρέπει, θα απευθυνθώ μόνος μου στον Εισαγγελέα.  Και τούτο διότι δεν πρέπει να μένουν μετέωρες αυτού του είδους οι καταγγελίες.

Ωστόσο γιατί σας έκαναν εντύπωση οι καταγγελίες του κ. Φωτόπουλου όταν στο παρελθόν έχει ομολογηθεί από πολιτικά στελέχη (Θεόδωρος Τσουκάτος) ότι υπήρχε ροή μαύρου χρήματος στα ταμεία των κομμάτων, τα οποία σημειωτέον χρωστάνε στις τράπεζες...

Γ.Κ.:Μου έκαναν εντύπωση οι καταγγελίες του κ. Φωτόπουλου γιατί  ο κ. Φωτόπουλος δεν είναι τυχαίος. Είναι πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ ΔΕΗ, μιας εκ των μεγαλυτέρων και ισχυροτέρων συνδικαλιστικών οργανώσεων της χώρας. Δεν βρίσκεται στις παρυφές της πολιτικής. Βρίσκεται στην καρδιά της πολιτικής και γι’ αυτό οι καταγγελίες του πρέπει να διερευνηθούν. Πρέπει να δώσει «διευθύνσεις και ονόματα» για το ποιους εννοεί. Γιατί αν η καταγγελία μείνει έτσι, τότε καταλαβαίνετε ότι εύκολα ο καθένας θα μπορεί όχι μόνο να μιλά για «λάσπη στον ανεμιστήρα», αλλά να κάνει ανέξοδα χρήση του «ανεμιστήρα» και… «όποιον πάρει ο χάρος». Αυτό όμως είναι μορφή φασισμού που δεν πρέπει να γίνει αποδεκτή. Και η σιωπή ή το κουκούλωμα αυτής της υπόθεσης σημαίνει συνενοχή και αποδοχή των κατηγοριών. Οφείλουμε να αντιδράσουμε, ακόμα και αν ο κ. Φωτόπουλος έχει στοιχεία γι’ αυτά που καταγγέλλει. Γιατί απλούστατα δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Και αν κάποτε αρκούσε να το λέμε, σήμερα, μέσα σε αυτήν την κρίση που εύκολα ισοπεδώνονται συνειδήσεις αλλά και θεσμοί, πρέπει να το αποδεικνύουμε καθημερινά με τις πράξεις μας.

Και όσον αφορά τις παλαιότερες ομολογίες (Τσουκάτου κλπ) αυτός είναι ένας πρόσθετος λόγος για τον οποίο ως Δημοκρατική Συμμαχία επιμένουμε ότι πρέπει να γίνει ουσιαστικός έλεγχος και στα οικονομικά των κομμάτων. Και όταν λέμε ουσιαστικός έλεγχος εννοούμε πραγματικός, για να διερευνηθεί και η ροή «μαύρου Χρήματος», αλλά και οι όροι τραπεζικού δανεισμού. Γιατί όπως φαίνεται εκεί υπάρχουν «καραμπινάτες» υποθέσεις απιστίας.

Και μια διευκρίνιση: Αναδεικνύοντας το πρόβλημα δεν στρεφόμαστε εναντίον των υπαλλήλων των κομμάτων. Αντίθετα τους βοηθούμε  στην ουσία, γιατί όταν αυτοί, αν και παίρνουν μισθούς της τάξεως των 700 € μένουν απλήρωτοι επί μήνες, οι παρέες των αρχηγών αμείβονται παχυλά και βέβαια στην ώρα τους.

Το γεγονός ότι η Δημοκρατική Συμμαχία δεν συμμετέχει στην συγκυβέρνηση ήταν αποτέλεσμα της πίεσης που άσκησε προς αυτή την κατεύθυνση η Ν.Δ και ο Αντώνης Σαμαρας?

Γ.Κ.:Το είπε ξεκάθαρα ο Γιώργος Παπανδρέου –όντας πρωθυπουργός ακόμη τότε- στην Ντόρα Μπακογιάννη. Αλλά η συμμετοχή μας δεν ήταν όρος για την στήριξη μιας κυβέρνησης συνεργασίας. Παρά τη στάση του κ. Σαμαρά, εμείς συνεχίζουμε ανιδιοτελώς να στηρίζουμε γιατί πιστεύουμε ότι η αντιμετώπιση των προβλημάτων απαιτεί όντως εθνική συνεργασία και όχι μικροκομματικές τακτικές και αποκλεισμούς.

Κατά τη γνώμη σας οι εκλογές πότε πρέπει να διεξαχθούν? Το συντομότερο δυνατόν ή στο τέλος της τετραετίας?

Γ.Κ.: Θεωρώ λάθος το ότι εξ αρχής ετέθη χρονικό όριο για τον βίο αυτής της κυβέρνησης. Λέτε οι Ιταλοί να μην ήξεραν που δεν έθεσαν χρονικά όρια στην κυβέρνηση Μόντι ; Και νομίζω ότι αν η συζήτηση γινόταν σήμερα ο κ. Παπαδήμος θα είχε θέσει αυτός όρο να μην υπάρξουν χρονικά όρια αλλά οι εκλογές να γίνουν όταν η κυβέρνησή του ολοκληρώσει το έργο της και λάβει όλα εκείνα τα μέτρα που μόνο του ένα κόμμα –όπως αποδείχθηκε- δεν έχει τη δύναμη να λάβει. Εκτίμησή μου είναι ότι πρέπει να αξιοποιηθεί στο έπακρο το κλίμα εθνικής συνεννόησης και αυτή η κυβέρνηση να λάβει αβίαστα όσα μέτρα πρέπει, για να βγει η χώρα από το αδιέξοδο. Και κυρίως πρέπει να λάβει μέτρα που πατάσσουν τη γραφειοκρατία, η οποία εκτρέφει τη διαφθορά και μέτρα που διευκολύνουν την προσέλκυση επενδύσεων.

Η Δημοκρατική Συμμαχία αν μετά τις εκλογές είναι πρώτο κόμμα η Ν.Δ θα συνεργαστεί μαζί της? Βεβαίως βασική προϋπόθεση είναι να βρεθεί εντός βουλής...

Γ.Κ.: Η Δημοκρατική Συμμαχία όχι μόνο θα είναι στην επόμενη Βουλή αλλά θα έχει και ποσοστό τέτοιο που θα της επιτρέψει να αποτελέσει το «κλειδί» των πολιτικών εξελίξεων. Σίγουρα θα έχουμε κυβέρνηση συνεργασίας, αλλά θα συνεργαστούμε σε προγραμματική βάση πάνω σε ένα πλαίσιο που θα έχουμε θέσει πριν από τις εκλογές, με όποιον συμφωνεί με αυτό το πλαίσιο, του οποίου εμείς θεωρούμε αναγκαία την εφαρμογή για το καλό της Ελλάδος.

Υπάρχει ένα άλλο θέμα, που έχει προβληθεί από το informer και αφορά τα χρήματα από το Ταμείο Μολυβιάτη, που προορίζονταν για τους πυρόπληκτους της Ηλείας, όπου και εκλέγεστε. Τι ακριβώς συμβαίνει? Χάθηκαν αυτά τα χρήματα?

Γ.Κ.: Οι διαβεβαιώσεις που έχω σε απάντηση Ερωτήσεων που κατέθεσα επανειλημμένως, είναι ότι τα χρήματα υπάρχουν (έχουν απομείνει γύρω στα 118 εκατ. €). Η ουσία όμως είναι ότι το Ταμείο Μολυβιάτη (ΕΤΑΕΑ) καταργήθηκε και τα χρήματα εντάχθηκαν στον Προϋπολογισμό. Επειδή όμως πρόκειται για χρήματα που έχουν δοθεί ως δωρεά για ειδικό σκοπό (την αποκατάσταση των πυρόπληκτων περιοχών) και μάλιστα κυρίως για την Ηλεία, θα έπρεπε τα χρήματα αυτά από τη στιγμή που καταργήθηκε το Ταμείο Μολυβιάτη, να ενταχθούν στον Προϋπολογισμό με ειδικό κωδικό και όχι γενικώς μέσα στο Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων. Το θολό τοπίο που είχε δημιουργηθεί από την «σκοτεινή» διαχείριση του τελευταίου έτους, αλλά και η αδιαφορία του υπουργείου Οικονομικών να δώσει επαρκείς απαντήσεις, με ανάγκασε να καταθέσω μηνυτήρια αναφορά. Η υπόθεση ερευνάται ήδη από τη Δικαιοσύνη.

Υπηρετήσατε στην κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή. Συμμερίζεστε όσους τον έχουν στήσει στον τοίχο και τον κατηγορούν ως τον πολιτικό που έφερε στο χείλος της καταστροφής την Ελλάδα με αποτέλεσμα η υπαγωγή της χώρας στο ΔΝΤ να ήταν αναπόφευκτη?

Γ.Κ.: Προσωπικά δεν πιστεύω ότι η υπαγωγή της Ελλάδος στο ΔΝΤ ήταν αναπόφευκτη αν εφαρμοζόντουσαν τα περιοριστικά μέτρα που –έστω και με καθυστέρηση – εξήγγειλε ως κυβερνητικό πρόγραμμα ο Κώστας Καραμανλής στη ΔΕΘ, το Σεπτέμβρη του 2009. Αν ο κ. Παπανδρέου την επομένη των εκλογών εφάρμοζε αυτά τα μέτρα αντί να δυσφημεί την Ελλάδα στο εξωτερικό λέγοντας ότι ηγείται ενός διεφθαρμένου λαού και ο κ. Παπακωνσταντίνου δεν μιλούσε επί επτά μήνες για «Τιτανικό», τότε τα πράγματα θα ήταν διαφορετικά. Η κυβέρνηση του Κώστα Καραμανλή για το μόνο που μπορεί να κατηγορηθεί είναι για έλλειψη τόλμης να λάβει ενωρίς τα αναγκαία μέτρα. Η κυβέρνηση Παπανδρέου επί ένα επτάμηνο αγωνίσθηκε, έκανε ό,τι μπορούσε, για να οδηγήσει τη χώρα, με τους πλέον δυσμενείς όρους, στο ΔΝΤ. Και το πέτυχε. Αν η κυβέρνηση Καραμανλή οδήγησε τη χώρα στο χείλος του γκρεμού διστάζοντας να λάβει μέτρα για τα οποία, σας θυμίζω, ο αρχηγός του ΠΑΣΟΚ απειλούσε να ξεσηκώσει όλη την Ελλάδα, η κυβέρνηση Παπανδρέου έσπρωξε την Ελλάδα στον γκρεμό, τη στιγμή που απέναντί της είχε μια σπαρασσόμενη ΝΔ, της οποίας η νέα ηγεσία είχε χαρακτηρίσει τον Καραμανλή «βαρίδι». Και φυσικά η ΝΔ δεν είχε τη δυνατότητα να εξεγείρει όχι τον λαό, αλλά ούτε καν τους πιο φανατικούς οπαδούς της. Τουλάχιστον ο Καραμανλής είχε τη γενναιότητα να αφήσει έγκαιρα την πρωθυπουργική καρέκλα και επειδή ο Παπανδρέου αρνείτο την εθνική συνεννόηση, προτίμησε τη «λαιμητόμο» των εκλογών, θέτοντας το συμφέρον της Ελλάδος πάνω από το προσωπικό του συμφέρον. Και σας επισημαίνω ότι ο Καραμανλής επέλεξε αυτή τη λύση. Δεν του την επέβαλε το κόμμα του, όπως συνέβη πρόσφατα με τον Παπανδρέου.