ΟΜΙΛΙΑ Γ. ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΗ επί της αρχής στο σ/ν για την εφοδιαστική

Η ανάπτυξη της χώρας αποτελεί τον βασικότερο στόχο και το μέσον για έξοδο από την οικονομική κρίση. Η επάνοδος στις αγορές και η δημιουργία πρωτογενούς πλεονάσματος αποτελούν τις πρώτες ενδείξεις πως πλέον δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για την αναπτυξιακή πορεία της Ελλάδας, η οποία πρέπει να έχει γερά θεμέλια και μακροπρόθεσμη προοπτική.

Η αιχμή του δόρατος σε αυτή την προσπάθεια είναι τομείς όπως η πρωτογενής παραγωγή και ο τουρισμός, οι οποίοι κατά γενική παραδοχή αποτελούν τη βάση στην οποία μπορεί να στηριχθεί το μελλοντικό αναπτυξιακό μοντέλο. Παράλληλα, υπάρχουν και άλλοι τομείς, λιγότερο προβεβλημένοι, με μικρότερο μερίδιο του ΑΕΠ, οι οποίοι όμως έχουν μεγάλες αναπτυξιακές δυνατότητες, που παραμένουν ανεκμετάλλευτες.

Η εφοδιαστική αποτελεί έναν αναπτυσσόμενο με ταχύτατους ρυθμούς κλάδο της ελληνικής οικονομίας, ο οποίος παρέμενε ανεκμετάλλευτος τα προηγούμενα χρόνια, καθώς δεν υπήρχαν τόσο οι νομοθετικές ρυθμίσεις όσο και οι υποδομές που να ευνοούν την ανάπτυξή του. Η εφοδιαστική, το διαμετακομιστικό εμπόριο και οι συνδυασμένες μεταφορές μπορούν να δώσουν στην ελληνική οικονομία επιπλέον 2,5 δισεκατομμύρια ετησίως και σαράντα πέντε χιλιάδες θέσεις εργασίας.

Το νομοσχέδιο που συζητούμε σήμερα έρχεται, λοιπόν, να καλύψει ένα μεγάλο κενό και να θεσμοθετήσει τις αναγκαίες ρυθμίσεις, οι οποίες θα αποτελέσουν το πλαίσιο για την ανάπτυξη του κλάδου, που ενώ έχει προοπτικές, επί του παρόντος στη χώρα μας υπολογίζεται μόλις στο 10% του ΑΕΠ.

Ωστόσο, σε παγκόσμια και ευρωπαϊκή κλίμακα η εικόνα είναι πολύ διαφορετική. Συγκεκριμένα, ο παγκόσμιος κλάδος της εφοδιαστικής αλυσίδας υπολογίζεται περίπου σε 5,4 τρισεκατομμύρια ευρώ ή 13,8% του παγκόσμιου ΑΕΠ, ενώ οι λιμένες της Μεσογείου διαχειρίζονται το 9% της παγκόσμιας μεταφοράς εμπορευμάτων, ποσοστό που αντιστοιχεί στο 48% της ευρωπαϊκής αγοράς.

Το παρόν νομοσχέδιο αποτελεί το πρώτο και βασικό βήμα για τη διαμόρφωση εθνικής στρατηγικής στον τομέα της εφοδιαστικής και καθίσταται αναγκαίο, πρώτον, καθώς η παρούσα συγκυρία ευνοεί την ανάπτυξη της εφοδιαστικής.

Και εξηγώ γιατί: πρώτον, διότι τα τελευταία είκοσι χρόνια παρουσιάζεται αύξηση της παγκόσμιας διακίνησης εμπορευμάτων ως αποτέλεσμα της ραγδαίας ανάπτυξης του παγκόσμιου εμπορίου, δεύτερον, διότι οι δυνατότητες της Ελλάδας έχουν αυξηθεί λόγω της ανάπτυξης του λιμένος του Πειραιά και θα αυξηθούν ακόμα περισσότερο με τη δημιουργία κι άλλων υποδομών, οδικών αξόνων, σιδηροδρόμων κ.λπ. και, τρίτον, διότι οι προοπτικές των υπηρεσιών προστιθέμενης αξίας είναι πολύ μεγάλες.

Επίσης, καλύπτεται ένα τεράστιο κενό, καθώς δεν υπήρχε έως σήμερα ενιαία αντιμετώπιση της Εφοδιαστικής από το ελληνικό δίκαιο.

Ακόμα, η συναρμοδιότητα πολλών φορέων και η ύπαρξη παράλληλων νομοθετικών ρυθμίσεων δεν επέτρεπε έως σήμερα τη χάραξη συνολικής πολιτικής.

Επίσης, η αγορά λειτουργούσε με στρεβλώσεις – αύξηση του κόστους σχετικών υπηρεσιών λόγω απουσίας οικονομιών κλίμακος, διόγκωση στόλου ιδιοκτητών φορτηγών, μη ανάπτυξη επιχειρήσεων παροχής υπηρεσιών εφοδιαστικής προς τρίτους, δηλαδή το third-party logistics. Όλα τα παραπάνω επηρέασαν αρνητικά και άλλους τομείς της αγοράς, όπως το εμπόριο, την αγροτική παραγωγή, τον τουρισμό κ.λπ..

Το παρόν νομοσχέδιο αποσκοπεί στο να καταστεί ο τομέας της εφοδιαστικής μέσο ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας μέσω δύο διαστάσεων: ενδυνάμωση της αποτελεσματικότητας ολόκληρου του συστήματος μεταφορών και logistics, ώστε ο τομέας της εφοδιαστικής αλυσίδας να αναπτυχθεί και αυτόνομα αλλά και σε συνδυασμό με άλλους τομείς, και ανάδειξη της Ελλάδας σε διαμετακομιστικό κόμβο της Νοτιοανατολικής Ευρώπης και της Μεσογείου.

Αυτό μπορεί να επιτευχθεί, πρώτον, με εκμετάλλευση της γεωγραφικής θέσης της χώρας, ώστε να καταστεί πύλη εισόδου για πολλά προϊόντα στην Ευρώπη, δεύτερον, με ανάπτυξη υποδομών, όπως με συμβάσεις παραχώρησης στα λιμάνια και στα περιφερειακά αεροδρόμια, επανεκκίνηση των μεγάλων οδικών αξόνων, αποκρατικοποίηση της «ΤΡΑΙΝΟΣΕ» κ.λπ.. Τρίτον, ο τομέας των logistics μπορεί να αποτελέσει συγκριτικό πλεονέκτημα για την Ελλάδα και να προσελκύσει μεγάλες επενδύσεις.

Οι στόχοι που διαμορφώνονται μέσω του συγκεκριμένου νομοσχεδίου είναι οι ακόλουθοι. Όσον αφορά τους μακροπρόθεσμους, ποιοτικούς στόχους, έχουμε, πρώτον, τη διαμόρφωση και ανάπτυξη εθνικής στρατηγικής για την εφοδιαστική. Δεύτερον, βελτίωση της αποτελεσματικότητας και εκσυγχρονισμό του συστήματος μεταφορών και logistics.

Όσον αφορά τους άμεσους ποιοτικούς στόχους, έχουμε, πρώτον, τη θεσμοθέτηση του κανονιστικού πλαισίου για τη δραστηριότητα των επιχειρήσεων εφοδιαστικής.

Δεύτερον, ανάπτυξη κατάλληλων διοικητικών δομών για τη διαρκή παρακολούθηση των παραπάνω δραστηριοτήτων. Τρίτον, άρση των εμποδίων εισόδου και ενίσχυση του ανταγωνισμού. Τέταρτον, διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας. Πέμπτον, ανάπτυξη της εξωστρέφειας. Έκτον, προώθηση δράσεων που συνδυάζουν την ανάπτυξη της εφοδιαστικής με την προστασία του περιβάλλοντος.

Ποσοτικός στόχος που έχει τεθεί: η βελτίωση της θέσης της Ελλάδας στην παγκόσμια κατάταξη των δεικτών απόδοσης logistics, τον οποίο τηρεί η Παγκόσμια Τράπεζα. Το 2012, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, η χώρα μας κατείχε την εξηκοστή ένατη θέση με δείκτη απόδοσης 2,83, ο οποίος αντιστοιχεί στο 58,6% της καλύτερης καταγεγραμμένης απόδοσης και δείχνει τα μεγάλα περιθώρια βελτίωσης του κλάδου.

Από τα παραπάνω προκύπτει πως η ανάπτυξη του κλάδου logistics είναι δυνατόν να διαδραματίσει έναν πολύ σημαντικό ρόλο στην ανάκτηση της ελληνικής οικονομίας, καθώς αφ’ ενός η μείωση του κόστους εισαγωγών και εξαγωγών μπορεί να επηρεάσει θετικά το εγχώριο ΑΕΠ λόγω της συνολικής ανάπτυξης του κλάδου, ενώ αφ’ ετέρου η προσπάθεια ομαδοποίησης της κατακερματισμένης εγχώριας οικονομίας θα επιφέρει βελτίωση των οικονομιών κλίμακας και της παραγωγικότητας, παράλληλα με την αξιοποίηση του νέου Συμφώνου Εταιρικής Σχέσης, δηλαδή του νέου ΕΣΠΑ.

Οι βασικές διατάξεις του νομοσχεδίου έχουν τα ακόλουθα: Πρώτον, αποσαφηνίζεται το πλαίσιο λειτουργίας για τις επιχειρήσεις που ανήκουν στον κλάδο των logistics και οριοθετείται το πεδίο εφαρμογής του νόμου που αφορά στην εφοδιαστική.

Δεύτερον, ορίζονται οι επιχειρήσεις της εφοδιαστικής αλυσίδας.

Τρίτον, ρυθμίζεται η χωρίς προηγούμενη άδεια ή άλλο διοικητικό περιορισμό άσκηση μίας ή περισσοτέρων δραστηριοτήτων εφοδιαστικής, ανεξαρτήτως του εάν αυτές οι δραστηριότητες ασκούνται για την εξυπηρέτηση εμπορικών, βιοτεχνικών, βιομηχανικών δραστηριοτήτων μίας επιχείρησης ή για την παροχή υπηρεσιών προς τρίτους ή και για τους δύο σκοπούς.

Τέταρτον, θεσμοθετούνται κανόνες για την αστική μεταφορά και διανομή προϊόντων μέσω ολοκληρωμένων σχεδίων βιώσιμης αστικής κινητικότητας και την προώθηση της πράσινης εφοδιαστικής.

Πέμπτον, καθορίζονται οι δράσεις της αρμόδιας για θέματα εφοδιαστικής οργανικής μονάδας του Υπουργείου Υποδομών και συστήνεται Συμβούλιο Ανάπτυξης και Ανταγωνιστικότητας Εφοδιαστικής.

Έκτον, επιταχύνεται η διαδικασία για την κατασκευή κέντρων αποθήκευσης και διανομής με κριτήριο την προστασία του περιβάλλοντος και με βάση τις αρχές της αυτοσυμμόρφωσης.

Έβδομον, εξισώνονται οι όροι δόμησης των κέντρων αποθήκευσης και διανομής με αυτούς που ισχύουν για τα βιομηχανικά κτήρια.

Όγδοον, προβλέπεται η δημιουργία επιχειρηματικών εμπορευματικών πάρκων εφοδιαστικής εθνικής εμβέλειας με έκταση τουλάχιστον πεντακοσίων στρεμμάτων, τα οποία υπάγονται στις διαδικασίες fast track.

Εδώ, κύριε Υπουργέ, υπάρχει ένα αίτημα σχεδόν από όλες τις πτέρυγες για διόρθωση, να πέσει αυτός ο απαιτούμενος αριθμός στρεμμάτων στα διακόσια πενήντα ή τριακόσια στρέμματα. Δυστυχώς, δεν βλέπω να έχει διορθωθεί, όπως επίσης και η πρόβλεψη για το ύψος των κτηρίων. Ελπίζω να υπάρξει διόρθωση στη συνέχεια.

Ένατον, δίνεται η δυνατότητα ανάπτυξης επιχειρηματικών εμπορευματικών πάρκων εφοδιαστικής εθνικής εμβέλειας στην περιοχή του Θριασίου και στο πρώην Στρατόπεδο Γκόνου.

Δέκατον, το νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου Εθνικό Σύστημα Υποδομών Ποιότητας ορίζεται ως αρμόδιο για την τυποποίηση και προτυποποίηση δραστηριοτήτων εφοδιαστικής.

Οι παραπάνω διατάξεις αποτελούν το βασικό πλαίσιο για την ανάπτυξη της εφοδιαστικής και είναι γενικά αποδεκτό πως κινούνται στη σωστή κατεύθυνση.

Πριν κλείσω, θα ήθελα να αναφερθώ σε τρεις σημαντικές διατάξεις που περιλαμβάνονται στις τροπολογίες που κατατέθηκαν στο υπό συζήτηση νομοσχέδιο και στις οποίες θα αναφερθώ διεξοδικά στη συζήτηση επί των άρθρων. Στόχος είναι η διευκόλυνση των πολιτών, η άρση αδικιών και η εξεύρεση λειτουργικών λύσεων για ζητήματα που χρειάζονται άμεση αντιμετώπιση.

Πρώτον, στην τροπολογία που αφορά στη συνταξιοδότηση των αγροτών προβλέπεται η δυνατότητα συνταξιοδότησης των αγροτών ασφαλισμένων στον ΟΓΑ με τη συμπλήρωση σαράντα ετών ασφάλισης και του εξηκοστού δεύτερου έτους της ηλικίας τους. Πρόκειται για μια πολύ σημαντική πρωτοβουλία της Κυβέρνησης, η οποία αίρει τη μεγάλη αδικία που υφίστανται οι αγρότες σε σχέση και με τους ασφαλισμένους άλλων ταμείων πλην του ΟΓΑ.

Εκτός αυτού, οι αγρότες εργάζονται –και αυτό πρέπει να το λάβουμε υπ’ όψιν μας- κάτω από πολύ σκληρές συνθήκες και όπως είναι αντιληπτό, η συνέχιση της εργασίας έως το εξηκοστό έβδομο έτος της ηλικίας, με τη σωματική καταπόνηση που αυτή συνεπάγεται, είναι σχεδόν αδύνατη.

Πρόκειται για δικαίωση και για εμάς τους Βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, που εδώ και μήνες ζητούσαμε και μέσω του κοινοβουλευτικού ελέγχου την υλοποίηση του παραπάνω αιτήματος.

Με άλλη τροπολογία καθορίζονται διαδικασίες εγγραφής στο Μητρώο Ανέργων του ΟΑΕΔ, ανανέωσης της ανεργίας, υποβολής αιτήσεων τακτικής επιδότησης ανεργίας κλπ., μέσω –επιτέλους- του διαδικτύου, χωρίς να απαιτείται η φυσική παρουσία του εγγεγραμμένου στα γραφεία του ΟΑΕΔ.

Πρόκειται για μία απόφαση που συνάδει με την κοινή λογική και απορώ γιατί μέχρι τώρα δεν είχε υλοποιηθεί. Γιατί εάν στην πολιτική εφαρμόζαμε όσα η κοινή λογική επιτάσσει, η ζωή των πολιτών θα ήταν πιο εύκολη και η λειτουργία του κράτους καλύτερη.

Η τρίτη τροπολογία αφορά στην παράταση των συμβάσεων των γιατρών με τον ΕΟΠΥΥ μέχρι 31-12-2014 και τη συμμετοχή τους στο Ειδικό Σώμα Ιατρών Υγειονομικών Επιτροπών Αναπηρίας ΚΕΠΑ. Προκειμένου να συνεχίσει απρόσκοπτα η παροχή υπηρεσιών προς τους ασφαλισμένους του ΕΟΠΥΥ, παρατείνεται η διάρκεια των ήδη υπαρχουσών συμβάσεων των ιατρών μέχρι την 31-12-2014.

Παράλληλα, παρατείνεται η εφαρμογή των διατάξεων του άρθρου 11 του ν. 4239/2014 με τη συμμετοχή των ιατρών του ΕΟΠΥΥ στο Ειδικό Σώμα Ιατρών Υγειονομικών Επιτροπών Αναπηρίας ΚΕΠΑ για τη συνέχιση της παροχής των εξειδικευμένων υπηρεσιών τους στις υγειονομικές επιτροπές ΚΕΠΑ, μέχρι την οριστική συγκρότηση του προαναφερομένου σώματος. Η συμμετοχή των εν λόγω ιατρών στο προαναφερθέν σώμα λήγει στις 30-9-2014, δηλαδή σε λίγες μέρες.

Η παραπάνω παράταση κρίνεται αναγκαία, καθώς διασφαλίζεται η εύρυθμη λειτουργία των υγειονομικών επιτροπών ΚΕΠΑ, ζήτημα υψίστης σπουδαιότητας, που άπτεται ευθέως του δημοσίου συμφέροντος.

Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, κανείς δεν μπορεί να ισχυριστεί ότι με το παρόν νομοσχέδιο διαμορφώνεται ένα ιδανικό τοπίο για την ανάπτυξη μιας οικονομικής δραστηριότητας γύρω από την οποία ουσιαστικά υπήρχε μέχρι σήμερα νομικό κενό. Σίγουρα μπορούν να γίνουν περισσότερα.

Πιστεύω ότι η δυνατότητα που δίνεται στον Υπουργό να εκδίδει αποφάσεις με τις οποίες θα ρυθμίζει εκκρεμή ζητήματα, θα λειτουργήσει τελικά θετικά, αρκεί οι υπουργικές αποφάσεις που απαιτούνται για να λειτουργήσει ο νόμος, να εκδοθούν έγκαιρα, χωρίς καθυστερήσεις. Άλλωστε και ο ίδιος ο Υπουργός, όπως είδαμε και στην επιτροπή, έκανε αρκετές διορθώσεις, πράγμα που δείχνει ότι είναι ανοιχτός σε οποιαδήποτε θετική προοπτική ή πρόταση για το συγκεκριμένο νομοσχέδιο.

Στη λογική αυτή, λοιπόν, ότι το παρόν νομοσχέδιο αποτελεί το πρώτο ουσιαστικό βήμα για τη συγκεκριμένη οικονομική δραστηριότητα, θα περίμενε κανείς από την Αξιωματική Αντιπολίτευση να σταθεί θετικά και να υπερψηφίσει το νομοσχέδιο, σπάζοντας έτσι την τακτική της στείρας άρνησης σε ό,τι προτείνει η Κυβέρνηση, μιας άρνησης που δεν βοηθά τη χώρα, όπως δεν βοηθά την αξιοπιστία κανενός εξ ημών ή υμών, να αμφισβητούμε συστηματικά ό,τι η πολιτικά αντίπαλη πλευρά προτείνει ή πράττει, μόνο και μόνο επειδή θέλουμε να ενισχύσουμε τη μεταξύ μας αντιπαλότητα.

Αυτό ζητούν, όμως, σήμερα οι πολίτες που υποφέρουν; Φυσικά και δεν ζητούν αυτό. Οι πολίτες ζητούν σύμπνοια, ζητούν συνεννόηση, ζητούν συναίνεση για μεγάλα εθνικά ζητήματα. Και εθνικά ζητήματα δεν είναι πλέον μόνο εκείνα που αφορούν στην εξωτερική πολιτική, είναι και η υπόθεση του χρέους, η υπόθεση της ανεργίας, για τα οποία όχι μόνο αρνείστε να συμβάλετε, αλλά υπονομεύετε κάθε κυβερνητική προσπάθεια.

Χαρακτηριστική είναι η στάση σας στη χθεσινή συνάντηση Σαμαρά-Μέρκελ. Ακούστηκαν από μέρους σας τέτοια πράγματα που αποτελούν ντροπή για το επίπεδο του πολιτικού μας βίου. Και είναι ευτύχημα για τη χώρα που ο πολιτικός μας πολιτισμός δεν μας επιτρέπει να σας ακολουθήσουμε, αν και δυστυχώς κάποιοι και από τη δική μας πλευράς δεν αντέχουν και αντιδρούν μεμονωμένα σε ανάλογο ύφος.

Έχετε συνειδητοποιήσει ότι ο λαός δεν θα ψηφίσει στις εκλογές –όποτε και εάν γίνουν αυτές- τον καλύτερο νταή απέναντι στην Ευρωπαϊκή Ένωση, αλλά θα ψηφίσει εκείνον που με τον καλύτερο τρόπο θα του διασφαλίσει το μέλλον το δικό του και το μέλλον των παιδιών του στη μεταμνημονιακή εποχή;

Αντί, λοιπόν, να μιλάτε απαξιωτικά για θεσμικά πρόσωπα και εφόσον εσείς νομίζετε ότι μπορείτε να διαπραγματευτείτε πιο αποτελεσματικά την υπόθεση του χρέους, ελάτε και καταθέστε τις προτάσεις σας. Ελάτε μαζί μας σε ένα εθνικό μέτωπο διαπραγμάτευσης και ενισχύστε τη φωνή της Ελλάδος. Γιατί είτε σας αρέσει είτε όχι, η φωνή του Πρωθυπουργού, η φωνή του Αντιπροέδρου της Κυβέρνησης, η φωνή του Υπουργού Οικονομικών σε μια διαπραγμάτευση, είναι η φωνή της Ελλάδος.

Αντί, λοιπόν, να σκίζετε μνημόνια –αν και προσωπικά πιστεύω ότι ούτε βρεγμένη εφημερίδα δεν μπορείτε να σκίσετε- ελάτε να διαμορφώσουμε μία εθνική πολιτική επαναδιαπραγμάτευσης του χρέους, μία εθνική πολιτική για τη μεταμνημονιακή Ελλάδα.

Όμως, δεν θα το κάνετε για δύο λόγους: Πρώτον, γιατί στόχος σας δεν είναι η επίλυση προβλημάτων, αλλά η έφοδος στην εξουσία, έστω και αν αυτό βλάπτει την πολιτική και οικονομική σταθερότητα και κατά συνέπεια τα συμφέροντα της χώρας και, δεύτερον, γιατί μία τέτοια τακτική θα σας στερούσε το σημαντικότερο επιχείρημα για την πολιτική σας επιβίωση.

Γνωρίζετε καλά ότι και εσείς και ορισμένοι άλλοι συνοδοιπόροι σας στηρίζετε την ύπαρξή σας στη λεγόμενη «αντιμνημονιακή πολιτική» και στη μεταμνημονιακή Ελλάδα δεν θα έχετε λόγο ύπαρξης. Γνωρίζετε, λοιπόν, ότι δεν θα μπορέσετε να επιβιώσετε πολιτικά χωρίς βαρβάρους.

Σας ευχαριστώ.