Επί δύο χρόνια, από τον Οκτώβριο του 2009 έως τον Νοέμβριο του 2011, ανεχόντουσαν έναν πρωθυπουργό και τις πολιτικές ηγεσίες κομμάτων που αρνούντο να αντιμετωπίσουν την σκληρή οικονομική πραγματικότητα και να λάβουν αποφάσεις που θα φρέναραν την κρίση.
Για όλο αυτό το διάστημα οι ίδιοι, όπως επισημαίνει και ο Ζακ Ντελόρ, ως πολιτική ηγεσία της Ευρώπης, φάνηκαν κατώτεροι των περιστάσεων επειδή κάθε φορά οι εξελίξεις ξεπερνούσαν τα μέτρα που μετά από μεγάλη δυστοκία αποφάσιζαν, με χαρακτηριστικότερο παράδειγμα του «κούρεμα» των ελληνικών ομολόγων. Ξεκινήσαμε από 21% το καλοκαίρι, πήγαμε στο 50% στις 26 Οκτωβρίου και σήμερα διαπραγματευόμαστε για πάνω από 70%.
Επί δύο χρόνια επέβαλαν ή δεχόντουσαν την επιβολή μέτρων που καμία σχέση δεν είχαν με την ελληνική ιδιαιτερότητα και πραγματικότητα, αφού τα μέτρα τους ενέτειναν την ύφεση και δεν δημιούργησαν συνθήκες για να υπάρξει ανάπτυξη. Τσάκισαν μισθούς και συντάξεις, νέκρωσαν την αγορά και κανένα ουσιαστικό μέτρο δεν ελήφθη προς την κατεύθυνση εκείνη που θα απελευθέρωνε την οικονομία από δεσμά, αγκυλώσεις και αντικίνητρα που εξέθρεψαν τη διαφθορά και την έφθασαν εδώ που βρίσκεται σήμερα.
Και τώρα… Τώρα έρχονται και προτείνουν τον διορισμό επιτρόπου για την εφαρμογή του προϋπολογισμού στη χώρα μας.
Είναι προφανές ότι ούτε έχουν διδαχθεί, αλλά ούτε έχουν καταλάβει τίποτα από τα λάθη τους.
Είναι προφανές ότι δεν έχουν συνειδητοποιήσει αυτό που η Ντόρα Μπακογιάννη επισήμανε, πως από εδώ και πέρα με τις νέες θυσίες σε βάρος του λαού που θέλουν να επιβάλλουν, θα φέρουν και ακέραια την ευθύνη για την κοινωνική ένταση που μοιραία θα επικρατήσει.
Δίκιο έχει επίσης και ο Ευάγγελος Βενιζέλος ο οποίος τους θυμίζει ότι οι ταπεινωτικοί όροι που έθεσαν οι νικητές του Α’ Παγκοσμίου Πολέμου στην ηττημένη Γερμανία, εξέθρεψαν φαινόμενα όπως αυτό το ναζισμού. Και μπορεί οι συνθήκες για κάτι τέτοιο στην Ελλάδα να μην υπάρχουν, αλλά μόνοι τους οι ευρωπαίοι ηγέτες και δανειστές μας, στρέφουν το εκλογικό σώμα στα άκρα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται για τις μελλοντικές πολιτικές εξελίξεις στην Ελλάδα.
Πρέπει επιτέλους να καταλάβουν οι δανειστές μας ότι για να μπορέσουν να εφαρμοσθούν τα όποια μέτρα λαμβάνονται ή θέλουν να ληφθούν, πρέπει να υπάρχει η συναίνεση ή τουλάχιστον η ανοχή, του λαού που υποφέρει και βρίσκεται στα όρια της κατάρρευσης. Το 22% του ελληνικού λαού ζει κάτω από τα όρια της φτώχειας, ενώ ένα ακόμη 21% του λαού πλησιάζει τις συνθήκες φτώχειας.
Έχουν καταλάβει πως όταν ένας πατέρας, ο οποιοσδήποτε πατέρας, δει να πεινάν τα παιδιά του και δεν έχει να τους αγοράσει ούτε γάλα, τότε δεν πρόκειται να υπολογίσει τίποτα;
Έχουν καταλάβει ότι με τον τρόπο που προσπαθούν να επιβάλλουν τις αποφάσεις τους γελοιοποιούν την πολιτική εξουσία, απαξιώνουν την έννοια της Ενωμένης Ευρώπης και της ευρωπαϊκής αλληλεγγύης και οδηγούν το λαό στους δρόμους;
Και όταν ο λαός κατεβαίνει αγανακτισμένος στους δρόμους καμιά δύναμη και καμιά πολιτική λογική δεν μπορεί να τον σταματήσει. Τα παραδείγματα στην ιστορία είναι άπειρα. Και όσο η αυθαιρεσία και η πολιτική ανεπάρκεια ηγεσιών όπως της σημερινής Ευρώπης επαναλαμβάνονται, τόσο θα επαναλαμβάνονται και αντιδράσεις του λαού, τύπου Βαστίλης. Η οργή του λαού είναι ένα ποτάμι που διαρκώς φουσκώνει και θα συμπαρασύρει στο πέρασμά του πολιτικά συστήματα και αντιλήψεις δεκαετιών, χωρίς να υπάρχει φρένο και ορισμένες φορές και χωρίς λογική. Και τότε βρίσκει έδαφος να κυριαρχήσει ο λαϊκισμός που κάποιες πολιτικές ηγεσίες εξακολουθούν να εκτρέφουν.
Η Ευρώπη πρέπει να καταλάβει ότι είναι προς το συμφέρον της να σωθεί η Ελλάδα. Οι οικονομικές επιπτώσεις από την επίσημη χρεοκοπία της χώρας μας θα είναι ανεξέλεγκτες. Η Ελλάδα πρέπει να σωθεί αλλά ταυτόχρονα πρέπει να σωθούν και οι Έλληνες. Γιατί αν η Ελλάδα δεν χρεοκοπήσει αλλά χρεοκοπήσουν οικονομικά, κοινωνικά και ηθικά οι Έλληνες, τότε τα αποτελέσματα θα είναι χειρότερα.
Σε κάθε περίπτωση τόσο ο κ. Παπαδήμος όσο και οι πολιτικοί αρχηγοί που τα κόμματά τους μετέχουν στην κυβέρνηση οφείλουν να στείλουν ένα ηχηρό μήνυμα στους δανειστές μας ότι η Ελλάδα είναι ικανή να λάβει και να εφαρμόσει μέτρα που θα βγάλουν τη χώρα από την κρίση, ακολουθώντας τον δρόμο της ανάπτυξης και όχι της ύφεσης, όπως της επέβαλαν μέχρι σήμερα η κυβέρνηση Παπανδρέου και η τρόικα. Αλλά για να γίνει αυτό πρέπει να υπάρξουν από μέρους τους και θυσίες. Πρέπει να κατανοήσουν πλήρως ότι για να πνεύσει ούριος άνεμος στα πανιά του σκάφους που λέγεται Ελλάς, πρέπει να θυσιάσουμε τη δική μας Ιφιγένεια. Και η σύγχρονη Ιφιγένεια δεν είναι άλλη από τα προσωπικά συμφέροντα του καθενός εξ ημών. Από τον πρώτο έως τον τελευταίο πολίτη αυτής της χώρας.
Και οι δανειστές μας θα πρέπει να συνειδητοποιήσουν ότι συνθήκες Κατοχής και στρατιωτικών ή –πλέον οικονομικών- Επιτρόπων δεν θα επιτρέψουμε να ξαναϋπάρξουν στην Ελλάδα. Η όποια πολιτική και τα όποια μέτρα πρέπει να εφαρμοσθούν χωρίς να θίγεται η ανθρώπινη αξιοπρέπεια και η εθνική υπερηφάνεια των Ελλήνων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου