ΟΜΙΛΙΑ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΛΛΗΝΟΓΛΩΣΣΗ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ

Κύριε Πρόεδρε, κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, είναι γεγονός ότι ήταν επιτακτική η ανάγκη εδώ και χρόνια να επανεξεταστεί το θεσμικό πλαίσιο της ελληνικής εκπαίδευσης στο εξωτερικό. Όλοι γνωρίζουμε ότι πίσω από την αδιαμφισβήτητη προσφορά των Ελλήνων εκπαιδευτικών και στο όνομα της διατήρησης και προώθησης της ελληνικής γλώσσας στο εξωτερικό, συνέβαινε ό,τι συνέβη και εντός των συνόρων της χώρας. Κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος και προώθηση των ημετέρων. Επομένως, μόνο ως θετική μπορεί να χαρακτηρίσει κανείς την πρόθεση της Κυβέρνησης, στο πλαίσιο της γενικότερης προσπάθειας που γίνεται για εξορθολογισμό των δημοσίων δαπανών και αναμόρφωση του νομικού πλαισίου σε θέματα παιδείας, να φέρει στη Βουλή ένα νομοσχέδιο με στόχο να μπει τάξη στην ελληνική εκπαίδευση στο εξωτερικό.

Για παράδειγμα, είναι απολύτως χρήσιμη η δημιουργία βάσεις δεδομένων για διατιθέμενους πόρους, αποσπώμενους εκπαιδευτικούς, επιχορηγήσεις, δαπάνες κλπ., όπως και η διαδικασία επιλογής των συντονιστών. Γενικότερα οποιοσδήποτε έλεγχος προτείνεται μέσα από το νομοσχέδιο, είναι αποδεκτός, αρκεί πάντα να στηρίζεται στην απόλυτη διαφάνεια και αξιοκρατία. Πραγματικά, όμως, δεν ξέρω πώς κατάφερε πάλι η Κυβέρνηση και οι προθέσεις της διαφέρουν από το τελικό αποτέλεσμα.

Αλήθεια, κυρία Υπουργέ, ακούσατε την κραυγή αγωνίας αυτών των ανθρώπων; Συζητήσατε τις προτάσεις τους για σταδιακή εφαρμογή των όποιων αποφάσεων προκύψουν μέσα από έναν ειλικρινή διάλογο; Γιατί αγνοείτε και την πρόταση όλων των κομμάτων για εφαρμογή των διατάξεων από την Α’ γυμνασίου; Πόσο ευσταθούν τελικά οι κατηγορίες που διατυπώνουν οι ομογενειακές οργανώσεις για έλλειψη διαλόγου; Γιατί αυτή η ένταση και η αντιπαράθεση των ομογενών με το Υπουργείο Παιδείας;

Παρόλες τις διαβεβαιώσεις της Αναπληρώτριας Υπουργού Παιδείας, όταν επισκέφτηκε τη Γερμανία, ότι πρόθεσή σας δεν είναι το κλείσιμο των σχολείων και ότι σε καμία περίπτωση δεν θα υπάρξει αιφνιδιασμός, οι ομογενείς υποστηρίζουν ότι στην πραγματικότητα γίνεται ακριβώς το αντίθετο. Και σχολεία κλείνουν και ο χρόνος προσαρμογής στα νέα δεδομένα και για τους μαθητές, αλλά και για το ίδιο το Υπουργείο, είναι μικρός.

Αλήθεια, έχει γίνει ο σχεδιασμός για το εκπαιδευτικό πρόγραμμα που θα εφαρμοστεί στα δίγλωσσα σχολεία; Στα νέα σχολεία, αν η διδασκαλία της ελληνικής γλώσσας είναι οκτώ ώρες εβδομαδιαίως, θα παρέχονται ισότιμοι τίτλοι σπουδών με αυτά της ημεδαπής και πώς θα γίνεται αυτό από τη στιγμή μάλιστα που δεν διευκρινίζεται ακριβώς τι θα περιλαμβάνει το οκτάωρο αυτό;

Επίσης, τι θα γίνει με την εισαγωγή των αποφοίτων λυκείου του εξωτερικού σε ΑΕΙ και ΤΕΙ της Ελλάδας, με δεδομένο ότι καταργείται η ασφαλιστική δικλείδα του 3%; Επίσης, παράγοντες, όπως η γεωγραφική θέση, η προσβασιμότητα των μαθητών στα νέα σχολεία, το κόστος μετακίνησης προς τα νέα σχολεία, η πολιτιστική, ιστορική, εθνική αξία και η προσφορά των αμιγώς ελληνικών σχολείων, έπρεπε να ληφθούν σοβαρά υπόψη κατά την εκπόνηση του νομοσχεδίου. Όμως, προφανώς όλα αυτά αγνοήθηκαν και οι αποφάσεις ελήφθησαν με καθαρά οικονομικά κριτήρια εξού και οι έντονες αντιδράσεις των ομογενών.

Φυσικά και υπάρχουν τεράστια οικονομικά προβλήματα, όμως, δεν μπορούμε να τα ισοπεδώνουμε όλα. Σε κάθε περίπτωση το ελληνικό κράτος πρέπει να μεριμνά για τη διατήρηση των δεσμών των ομογενών με τη μητέρα πατρίδα, αφού οι Έλληνες του εξωτερικού είναι οι καλύτεροι πρέσβεις της χώρας μας και οι ισχυρότεροι υποστηρικτές των εθνικών μας θεμάτων και τα όπλα με τα οποία μπορούμε να τους ενισχύουμε είναι η γλώσσα, η ιστορία και ο πολιτισμός μας.

Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι, στις κρίσιμες ώρες που ζούμε πρέπει να ενεργοποιούμε κάθε δυνατότητα που υπάρχει για να ακούγεται πιο καθαρή και πιο δυνατή η φωνή της Ελλάδος. Και σε ό,τι αφορά στο εξωτερικό, αυτό έχει σχέση με την ενότητα του ομογενειακού στοιχείου. Αλλά σε ό,τι αφορά στο εσωτερικό αυτό συνδέεται άμεσα με την ενότητα των πολιτικών δυνάμεων της χώρας. Η ενότητα που εμείς ως Βουλευτές πρέπει να δείχνουμε μπορεί αν στείλει ηχηρά μηνύματα στο εξωτερικό όσο και στο εσωτερικό, όπου ζητούμενο είναι η διατήρηση της εύθραυστης κοινωνικής συνοχής. Πρέπει, όμως, ως αντιπρόσωποι του λαού να γνωρίζουμε ότι στις κρίσιμες αυτές ώρες η ευθύνη του καθενός εξ’ ημών απέναντι στην πατρίδα και στο λαό είναι ατομική, προσωπική και όχι κομματική. Το να κρύβουμε την ατολμία μας πίσω από την οποιαδήποτε κομματική εντολή δεν συνάδει ούτε με τα συμφέροντα της πατρίδας και του λαού, ούτε όμως και με το Σύνταγμα.

Σας ευχαριστώ.