Ως πότε θα ανεχόμαστε τον εκχυδαϊσμό της πολιτικής;

γράφει ο Γιώργος Κοντογιάννης στο  https://apopseis.gr/

Στις εκλογές του 2015 ο Αλέξης Τσίπρας προέταξε το νέο που υποτίθεται ότι εξέφραζε, προκειμένου μαζί με τα πρωτόγονα συναισθήματα του θυμού και της πολιτικής οργής, που απαγορεύουν την καθαρή κρίση, να ισοπεδώσει εκλογικά τη Νέα Δημοκρατία.

Δεν πέτυχε να ισοπεδώσει τη ΝΔ, αλλά πέτυχε τρεις συνεχόμενες νίκες (δύο εκλογικές και ένα δημοψήφισμα) που του έδωσαν την κυριαρχία στο πολιτικό σκηνικό για τα επόμενα τέσσερα χρόνια.

Η φασίζουσα νοοτροπία Πολάκη είναι προσωπική επιλογή Τσίπρα

γράφει ο Γιώργος Κοντογιάννης.

Ακούμε τον φασισμό να χτυπάει την πόρτα του διπλανού μας και βγάζουμε αναστεναγμούς ανακούφισης «ουφ, ευτυχώς δεν είναι για εμένα».

Βλέπουμε να στοχοποιούνται δημοσιογράφοι που ασκούν κριτική στο σύστημα ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ, να αναγράφονται συνθήματα στις πόρτες ή στους τοίχους των σπιτιών τους και αδιαφορούμε.

Πόσο φτωχός είναι ο Γκαίμπελς μπροστά στον ΣΥΡΙΖΑ!

γράφει ο Γιώργος Κοντογιάννης.

Πόσο φτωχός φαντάζει ο υπουργός «Ενημέρωσης» του Αδόλφου Χίτλερ, Γιόζεφ Γκαίμπλες,  ο οποίος έχει πει το περίφημο «συκοφαντείτε, συκοφαντείτε, κάτι στο τέλος θα μείνει», μπροστά στους σημερινούς αφιονισμένους προπαγανδιστές του ΣΥΡΙΖΑ… Πόσο μαθητούδι μπροστά στους σημερινούς προφεσόρους…

Μέσα από τα υπόγεια του Μαξίμου πηγάζει η ιδεολογική και πολιτική τρομοκρατία της φασίζουσας Αριστεράς του ΣΥΡΙΖΑ.