«Η
αριθμητική της ανάπτυξης δεν βγαίνει – με τα σημερινά δεδομένα. Με
έντονα περιοριστική τη δημοσιονομική και νομισματική πολιτική, με
συνεχείς μειώσεις των πραγματικών μισθών, με σοβαρή απομείωση του
πλούτου και με έντονα αρνητικές προσδοκίες και οικονομικό κλίμα, το
μείγμα δεν θεραπεύει αλλά σκοτώνει τον ασθενή. Αλλά η αδιέξοδη πορεία
μπορεί να αναστραφεί, με πρώτο βήμα την ανακοπή της ύφεσης και δεύτερο
την επάνοδο σε σταθερούς και βιώσιμους ρυθμούς ανάπτυξης. Για να το
πετύχουμε, χρειάζεται να κλείσουμε τον κύκλο της μονομερούς πολιτικής
της συρρίκνωσης των μισθών και συντάξεων, σταθεροποιώντας την ιδιωτική
κατανάλωση, ενώ παράλληλα να διαμορφώσουμε ένα δικό μας εθνικό σχέδιο
ανάπτυξης πάνω σε νέες βάσεις: έντονη στήριξη των επενδύσεων,
