Το
τελευταίο διάστημα γίνεται πολύς λόγος γύρω από το ναζιστικό κόμμα της
«Χρυσής και τους τρόπους αντιμετώπισής του, κυρίως σε ό,τι αφορά την
απειλή που απορρέει για τη δημοκρατία από την διαρκώς ενισχυόμενη
αποδοχή του στην κοινωνία.
Μέχρι
σήμερα ακούγονται φωνές για αποκλεισμό του συγκεκριμένου κόμματος από
τις δραστηριότητες των κομμάτων που εκπροσωπούν το συνταγματικό τόξο
αλλά και φωνές που προσπαθούν να αναδείξουν τη ναζιστική ιδεολογία και
συμπεριφορά του.
Είναι δεδομένο ότι η παρουσία της «Χρυσής Αυγής» στα έδρανα της Βουλής αποτελεί διπλή προσβολή για τη δημοκρατία.
Πρώτον,
γιατί 600.000 συμπολίτες μας ψήφισαν τους αυθεντικούς ιδεολογικούς
απογόνους του χιτλερισμού στην Ελλάδα και τους έστειλαν να τους
εκπροσωπήσουν στο ναό της δημοκρατίας αδιαφορώντας για ό,τι
αντιπροσωπεύουν. Και,
Δεύτερον,
γιατί όλοι οι υπόλοιποι που εκπροσωπούμε τα κόμματα του δημοκρατικού –
συνταγματικού τόξου, επιτρέψαμε να διαμορφωθούν οι συνθήκες για να
οδηγηθούν οι 600.000 συμπολίτες μας στην αγκαλιά της «Χρυσής Αυγής».
Το κακό βέβαια είναι ότι στις αναλύσεις μας στεκόμαστε στον πρώτο παράγοντα ενώ αγνοούμε τον δεύτερο.
