Ας επιλέξουν πώς θα φύγουν από την εξουσία: Ηττημένοι ή κυνηγημένοι;

του Γιώργου Κοντογιάννη.

Το πάθος για εξουσία είναι ίσως ο χειρότερος σύμβουλος για οποιονδήποτε πολιτικό. Πόσο μάλλον για εκείνους που για πρώτη φορά γεύονται τη γλύκα της, όπως συμβαίνει με τη σημερινή κυβέρνηση και ειδικά με τον κ. Αλέξη Τσίπρα.

Το πάθος όμως για εξουσία σε κάνει να ξεφεύγεις από τις διακηρυγμένες αρχές σου, τις ιδέες σου και τελικά μετατρέπεσαι σε έναν υπηρέτη του πάθους σου που για να το ικανοποιήσεις καταπατάς ό,τι και όσα υποστήριζες μέχρι χθες. Με λίγα λόγια το πάθος για εξουσία είναι το όπλο κατά της δημοκρατίας. Και ο πάσχων

Μέχρι που φθάνουν οι δημοκρατικές αντοχές της κυβέρνησης; - Η ανατριχίλα του plan X (apopseis.gr)

γράφει ο Γιώργος Κοντογιάννης.

Οι αποκαλύψεις του Αμερικανού οικονομολόγου Τζέιμς Γκαλπρέιθ (ατυχήσαντα υιού σοφού πατρός), επιστήθιου φίλου του Γιάννη Βαρουφάκη (με συγχωρείτε που το γράφω με δύο ν αλλά έτσι με έμαθαν οι δάσκαλοί μου. Όποια άλλη γραφή είναι ζήτημα ψυχιατρικής έρευνας και όχι φιλολογικής), φέρνουν στην επιφάνεια ένα μείζον ζήτημα:
Μπορεί μια δημοκρατικά εκλεγμένη κυβέρνηση να χρησιμοποιήσει μεθόδους που ξεφεύγουν από το πλαίσιο της δημοκρατικής λειτουργίας για να υπερασπισθεί μια πολιτική που η ίδια τη δεδομένη στιγμή μπορεί να θεωρεί σωστή