Κι όμως το «αντι-ΣΥΡΙΖΑ» μέτωπο ευνοεί τον… ΣΥΡΙΖΑ!

γράφει ο Γιώργος Κοντογιάννης.

Την ώρα που η κυβέρνηση παραπαίει και ο κ. Τσίπρας αγωνίζεται να κρατήσει, τουλάχιστον, τον έλεγχο του κόμματός του, ώστε να έχει τα λιγότερα δυνατά προβλήματα την επόμενη μέρα της ήττας του, στο χώρο των ΜΜΕ άρχισε να αναπτύσσεται η φιλολογία της χρησιμότητα ή όχι ενός «αντι- ΣΥΡΙΖΑ» μετώπου.

Ωστόσο το ερώτημα που τίθεται ευθύς εξ αρχής είναι απλό και έχει σχέση με την ίδια την ουσία της δημοκρατίας: Πόσο δημοκρατικό είναι το πρόθεμα «αντί» μπροστά από οτιδήποτε κακό, ακόμα και επικίνδυνο για τη δημοκρατία.

Η μεταμνημονιακή Ελλάδα χρειάζεται ενότητα και όχι διχασμό

γράφει ο Γιώργος Κοντογιάννης.

Η 21^η Αυγούστου ήλθε με τρία χρόνια καθυστέρηση.

Πρόκειται για μια αλήθεια την οποία πλέον δεν έχει το κουράγιο να αμφισβητήσει ούτε η ίδια η κυβέρνηση. Άλλωστε όλοι οι παράγοντες της ΕΕ το δηλώνουν ευθέως ότι, αν δεν είχε μεσολαβήσει η διακυβέρνηση Τσίπρα, η Ελλάδα θα ήταν εκτός μνημονίων εδώ και τρία χρόνια. Και σήμερα, με ένα επί πλέον χρέος που ο… εθνικός μας ταμίας Κλάους Ρέγκλινγκ (πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας), το ανεβάζει ακόμα και στα 200 δις ευρώ, ο πιο πειθήνιος στα κελεύσματα των δανειστών μνημονιακός πρωθυπουργός, πανηγυρίζει γιατί έβγαλε τη χώρα από ένα αχρείαστο μνημόνιο στο οποίο ο ίδιος μας είχε βάλει, ενώ έχει δεσμεύσει τη χώρα με περιοριστικά μέτρα για πολλές δεκαετίες ακόμα και την περιουσία του δημοσίου για 99 χρόνια.

Ο «Σουλτάνος» της Τουρκίας και οι μικροί Ερντογάν της Αριστεράς του Τσίπρα

γράφει ο Γιώργος Κοντογιάννης.

Το τελευταίο διάστημα παρακολουθούμε με αγωνία όσα εξαιρετικά ανησυχητικά συμβαίνουν στην οικονομία της Τουρκίας τα οποία, όπως είναι φυσικό, έχουν διεθνείς επιπτώσεις, όχι μόνο στην οικονομική αλλά και στην πολιτική σκηνή.

Γνώρισμα των καθεστώτων που ρέπουν προς τον ολοκληρωτισμό είναι η δημιουργία συνωμοσιών και φανταστικών εξωτερικών εχθρών ή η προβολή σκοτεινών κινήτρων σε εχθρούς που οι ίδιοι δημιούργησαν.

Το «μαύρο» της τραγωδίας στο Μάτι θα ακολουθεί τον Τσίπρα για πάντα

γράφει ο Γιώργος Κοντογιάννης.

Από την πρώτη στιγμή της εθνικής τραγωδίας στο Μάτι, όσοι μπορούν να αντιληφθούν πίσω από τις εικόνες και τις λέξεις, διαπίστωσαν την αγωνιώδη προσπάθεια της κυβέρνησης να απεκδυθεί τις ευθύνες και να διαχειριστεί όσο το δυνατόν καλύτερα  επικοινωνιακά, το πρόβλημα που «έσκασε στη βάρδια της».

Στην προσπάθειά της αυτή η κυβέρνηση διέπραξε ένα στρατηγικού χαρακτήρα τραγικό επικοινωνιακό – και όχι μόνο- λάθος.